Değerli okurlar, hepimizin kabul edeceği bir gerçek var. O da Kıbrıs’ın, her ne kadar da etrafı ateş çemberi olsa da, doğal güzellikler bakımından belki de Dünya’nın en güzel coğrafyasına sahip olduğu gerçeğidir. Dağ ve denizin bu kadar daha güzel birleştiği, yeşilin, Akdeniz’in maki bitki örtüsünün adanın her yerini sardığı, bahar aylarında, her yerde çiçeklerin açtığı, neredeyse 12 ay boyunca denize girilebilen, bunların yanında insanlarının başka yerlere nazaran çok daha özgür olduğu çok az yer var. Abartma diyorsunuz belki de ama aynı zamanda da doğru olduğunu siz de biliyorsunuz.
Bu kadar güzelliklerin içinde yaşıyorken insanımız neden mutsuz, ekonomimiz neden iyi değil, neden devamlı şikayet eden bir toplum haline geldik, neden devamlı yurt dışına gitme planları yapan bir gençlik var. Sorunlarımızı çözecek kapasitede değil miyiz? Teknolojinin geldiği yer belli, herkesin elinde akıllı telefonlarla tüm Dünya’yı an be an izliyoruz. Başka ülkelerde yaşayan insanları, gelecek kaygısı gütmeden yaşayan gençleri, çocukları görmüyor muyuz? Yabancı ülkelerde yaşayan insanların günlük hayata dair sıkıntıları ile bizimkiler neden bu kadar farklı. Onlar sadece ve sadece normal! diyebileceğimiz, yaşamsal aktivitelerini sürdürürken biz neden devamlı aynı yerde sayıyoruz. Onların gençleri bir nebze bile beş sene sonra ne olacak demezken, bizim gençler neden bir ay sonrasını bile planlayamıyor. Burada siyasal ve adaya özgü çözüm sürecinden bahsetmiyorum, lakin 1974’ten beri tam elli yıldır devam eden bir durum var. Bir yandan Kıbrıs’ın siyasi olarak geleceğine dair çalışmalar, görüşmeler sekteye uğratılmışken, biz neden hala bu kadar güzel bir coğrafyada zaman makinesinde geriye seyahat etmiş gibi yaşıyoruz. Neden düzgün kaldırımlarımız, yollarımız, üst geçitlerimiz, alt yapı sistemlerimiz yok. Neden her geçen ay elektriğe ve suya zam olacak mı diye düşünüyoruz. Neden tarım ve hayvancılık konularında iyi bir yerde değiliz. Neden kültür, sanat ve müzik alanından yeterli sergi, konser etkinlikler düzenlenmiyor. Yabancı ülkelerde yönetimler kendi vatandaşlarının mutlu, huzurlu olması için devamlı etkinlikler düzenlerken biz neden bunları başaramıyoruz. Bu soruları uzatmak mümkün.
Bunların cevabı acaba yeterli insan kaynağımız olmadığı için mi? Teknolojik olarak çağın gerisinde kaldığımız için mi? Bence her ikisi de değil, çünkü bazı özel teşebbüslere baktığımızda sağlık, eğitim ve turizm alanında harika yatırımlar, modern, tertemiz yerler görüyoruz. Bir 5 yıldızlı otele gittiğimizde kaldırımından, tuvaletine, yolundan, restoranına her şey çok güzel değil mi? Peki dışarı çıktığımızda neden kaldırımımız yolumuz düzgün değil. Ülkemizde aydın, modern, fikri hür çok insanımız var. Dünya’nın en iyi üniversitelerinde okuyup geri gelen çok kıymetli insanlarımız yok mu? O zaman artık durup kendi kendimize nereye gidiyoruz. Çocuklarımız, gençlerimiz hatta tüm insanımız saha güzel bir Kıbrıs’ı hak etmiyor mu diye sormamızın vakti çoktan geçmedi mi?
Zaten çok kısa olan ömrümüzü devamlı dert, tasa ve gelecek kaygısıyla geçirmemizin zamanı geçmedi mi? Geleceğe umutla bakmamızın zamanı gelmedi mi? Evet geldi. Gençlerimize yönelik yapılacak çok fazla sayıda kamu politikaları mevcut. Bundan sonra gerek sadece kamu gerekse özel ve kamu ortak olarak yapılacak politikaları konuşacağız. Eğitimde, sağlıkta, kültür, sanat ve müzikte, turizmde, istihdamda, çevresel politikalarda ve toplumsal katılımda atılması gereken hususlarda beyin fırtınası yapacağız.
Başlıkta da dediğimiz gibi, daha güzel bir Kıbrıs mümkün. Artık bunu daha fazla ve her yerde dillendireceğiz, gençlerimiz daha mutlu, geleceğe umutla bakan bir Ada’da yaşamaları için elimizden geleni yapacağız. Birçok proje geliştirip daha mutlu ve huzurlu olacağız.