Mark Vernon "42 derin düşünce" adlı eserinde, felsefe ve paranın ilişkisini anlatır:
"Hz. İsa, "hem Tanrı'ya hem de paraya kulluk edemezsiniz" demişti.
"Para gübre gibidir, yayılmadıkça faydası olmaz" , diye uyarmıştı Francis Bacon;
Aristo, zengin bir adamın partisinde çalan bir gitaristle ilgili bir hikâye anlatır:
Gitarist uzun saatler boyunca çalmak için büyük bir miktarda paraya anlaşmıştır.
Ancak o kadar güzel çalmaktadır ki gitarist, partiyi veren ondan biraz daha çalmasını ister ve o da iyi niyetinden ötürü hayır demez.
O gece , müziğin herkesi kendinden geçirip büyüsünde birleştirmesiyle , ev sahibi ve müzisyen arkadaş olmuş gibidir.
Ertesi sabah, gitarist daha fazla çaldığı için anlaşmış oldukları meblağdan daha fazlasını hak ettiğini düşünerek parasını ister...
O, öncelikle geçimini sağlamak için ordadır.
Partiyi veren ev sahibi ise ayni şekilde düşünmez .
Gitaristin arkadaşlık hatırına daha fazla çaldığını düşünmüştür.
Gitaristin istediği paradır;
Ev sahibininki ise hoş bir keyif.
Aralarında bir farklı düşünce oluşmuştur böylelikle.
Yeni doğan bu dostluk bu anlaşmazlıktan dolayı parçalanır.
Para ikisi arasında kurulan köprüyü yıkmış, üstelik aralarını da açmıştır...
Aristo, "Dostlar teraziye başrol vermez" diye belirtir son kararını...."
Dost Kalın Dostlukla kalın...