Güzel ve hukuk çevrelerinde sıkça işittiğimiz bir tanımdır:
"başkasının hakkına riayet eden insan, nerede olursa olsun medenidir" sözü.
Özgürlüğün sınırlarını belirler...
Kimin kutsalının nerede başladığını ve nerede bittiğini, demokrasilerde hukuki yasalar belirler...
Peki eleştiri nedir?
Bizim de eleştirme hakkımız yok mu?
Eleştiri beğenmek midir?
Beğenmemek midir?
NİYET
Eleştirinin de sınırları yok mu?
Eleştiri nereye kadar ifade özgürlüğünün sınırları içinde kalır?
Nerede başlar ve nerede biter ?
Niyet; bence eleştirideki en önemli kriterdir..!
Ancak ne yazık ki,
Bizim kültürümüzde eleştiri; birçokları tarafından kendini yüceltme ve hatta başkalarını yerme aracı olarak görülür...
Eğer öyle olmasaydı,
Yanlış görülen ve sözde eleştirilen şeyler için, doğru yollar da gösterilirdi...
Bu yolları gösterenlere bir sözüm yok tabi...
Kısacası, ölçüyü yitirmemek için, herkesin eleştirilebilir ve hesap verebilir bir konumda olması lâzım!
Ve eleştiri ile suçlama, yerme ve küçük düşürme kavramları birbiriyle karıştırılmamalıdır..!
PARTİLERDE SİYASET BÖLÜNEREK BÜYÜYEMEZ
Siyasal partiler demokratik siyasal hayatın vazgeçilmez unsurları...
Kişilere konmaması gerektiği gibi, bir siyasi parti için de eleştirinin önüne engeller ya da yasaklar koymak demokrasiyle bağdaşmaz...
Veya farklı düşünceden kaynaklı yapılan bir eleştiri nedeniyle kişileri disiplin yoluyla partiden uzaklaştırmak da o partinin gücünü azaltır, çoğaltmaz...
O halde, siyasi partiler için eleştirinin ölçüsü ne olmalıdır?
Bu da demokratik ortamlarda tartışılır ama unutulmamalıdır ki partilerde siyaset bölünerek büyüyemez...