Fehime ALASYA
Özelde kendi yaşadığı sıkıntıları anlatan F.D., genelde ise kendisi gibi benzer sıkıntıları olan kadınlara umut olmak için YENİDÜZEN’e konuştu… Ekonomik güçlüklere rağmen, tek başına ayakta durulabilineceği mesajını verdi. F.D’nin anlattıkları sosyal devlet olmanın gerekliliklerini de bir kez daha gözler önüne serdi…
Göçmen ailenin Kıbrıs’ta doğup büyüyen dört çocuğundan biri olan ve Lefkoşa’da yaşayan F.D., aile baskısı nedeniyle çok kısa sürede tanıdığı erkek arkadaşıyla hemen evlenmek zorunda kaldığını, her şeyin tam da bu noktada başladığını belirtiyor.
“Yağmurdan kaçarken” doluya tutuldum” diyen F.D., kendini bir anda mutsuz bir evliliğin içinde bulduğunu ifade etti.
24 yaşında evlenen F.D. evliliği süresince uzun zaman hem sözlü hem de fiziksel şiddete maruz kaldığını, ‘belki düzelir’ umuduyla çocukları için bu duruma tahammül ettiğini anlatarak, “Çocuklarımın aklı kesmeye başlamıştı, onların önünde şiddete uğramak artık bana ağır geliyordu” dedi.
Defalarca gördüğü fiziksel şiddetin ardından birkaç kez polise suç duyurusunda bulunmak için cesaretini toplasa da ‘bir başıma nasıl çocuklarıma bakarım?’ korkusu ve maddi kaygılarla vazgeçmiş…
“Komşularımın teşviki ile cesaretimi topladım, artık bıkmıştım”
Karşılaştığı en son fiziksel şiddetin ardından bardağın taştığını anlatan F.D. komşularının teşvik ve desteği ile de cesaretini toplamış ve suç duyurusunda bulunmuş. Aldığı darp raporu ile boşanma ve çocuklarının velayetine sahip olma süreci çok hızlı çalışan F.D, kısa sürede eşinden ayrılmayı başarsa da hem eski hayatından uzaklaşması, hem de yeni bir hayat kurması çok kolay olmamış…
“En zor zamanlarımda elimden tuttular”
Kimseden hiçbir maddi destek görmeden bir başına ayakta kalan F.D. için bu kez sorumlu olduğu ve mutlu etmek için kendini adadığı iki çocuğu ile yaşam mücadelesine başlamış.
Polisin yönlendirmesiyle Sosyal Hizmetler Dairesi’nin kapısını çalan; işsiz olan, eşinden ayrılma süreci ve sonrasında çocuklarıyla birlikte ailesinin yanında yaşayan F.D. çocuğunun kreşindeki öğretmenlerin desteği ile Aile Güçlendirme Programına başvurduğunu anlattı.
Söz konusu çalışmayı ve burada yer almasını “başıma gelen en iyi şey, en zor zamanlarımda elimden tuttular” olarak değerlendiren F.D., birçok kez girişimde bulunduğu fakat ekonomik yetersizlik nedeniyle vazgeçtiği boşanma sürecine girişiminin başladığını anlattı.
Sosyal Hizmetler ve SOS Çocukköyü Aile Güçlendirme projesiyle hem maddi destek hem de cesaret bulduğunu dile getiren F.D. bu sayede boşanma davası açtı.
İşsizdi, meslek sahibi oldu…
İçinde olduğu kötü durumdan kurtulma hikayesini, ‘benim gibi kendini yetersiz hisseden birilerine umut olurum’ düşüncesiyle paylaşan F.D., şu anda çocukları ile kirada yalnız yaşıyor. Aile Güçlendirme Programı sayesinde Esnaf ve Zanaatkarlar okulunda eğitim alarak kuaförlük mesleğine atılan F.D. ustalık belgesini alana dek yarı zamanlı çalışarak para kazanıyor.
“Alkol içiyor, beni dövüyordu…”
Yaşadıklarını anlatan F.D. şöyle devam ediyor:
“Eşim alkol içiyor, beni dövüyordu. Sosyal Hizmetler Dairesi darp raporu olduğum için bana boşanma sürecimde ücretsiz avukat desteği sağladı, akabinde Aile Güçlendirme Programı kapsamında bana çok büyük destek verildi. Hem bana hem çocuklarıma verilen psikolojik destekler, boşanma sürecimdeki avukatlık hizmeti, manevi destekleri, akabinde iş sahibi olmam, meslek sahibi olmama yardım etmeleri, işe başlamam ve çocuklarımı alarak ailemin yanından tek başıma kiralık bir eve yerleşerek hayatımı baştan yarattım. Ailemin yanında bir yıl tek odada kardeşim ve çocuklarımla birlikte kaldım. Sosyal yardım alarak bu sürede geçinmeye çalıştım. AGP yönlendrimesi ile meslek kursuna yazıldım, en son çocuklarımla beraber ayrı eve çıktım. Ayaklarımın üzerinde durmamı sağladılar. Burada aldığım eğitimler bana ve çocuklarıma çok faydalı oldu. Ayrıca boşanma sürecinde aldığımız psikolojik destek bizi bu sancılı süreçte daha güçlü bireyler haline getirdi.Bir kadının kimseye bağlı kalmadan ayakta kalabileceğini öğrendim. Bu çok zor ama yapabiliyorum.”
En zoru da geçim derdi, eğitim masrafları:
“Bir top dondurma 12 TL ve ben her gün çocuklarıma birer top dondurma dahi alamıyorum”
Maddi olarak çocuklarına yetmek için elinden geleni yapmaya çalıştığını kaydeden F.D., geçim derdi ve eğitim masraflarını karşılamakta çok zorlandığını anlattı.
F.D., özetle şunları ifade etti:
“Bir top dondurma 12 TL ve ben her gün çocuklarıma birer top dondurma alamıyorum.
Markete gittiğimiz zaman çocukların sadece 1 tane yemiş alabileceğini biliyor ama göz ucuyla onların diğer yemişlere nasıl baktığını görüyorum, bu bana acı veriyor… Bayramda çocuklarımı ben tek başıma giydiriyorum.
Hayatın daha ucuz olması veya devletin benim gibi kişilerin yanında daha çok durması gerek. Markete girmeye korkar oldum, ekonomik mücadele beni çok ama çok zorluyor.”
“İlk kez okula gidiyor, ikinci el kıyafet ve okul eşyalarıyla mı başlasın? Bu güne dek öyle büyüdüler ama…”
“Çocuğum okula gidecek ve 3 bin TL’den fazla kıyafet ücreti ve kayıt ödemesi var, kara kara bunları nasıl karşılayacağımı düşünüyorum. Çocuklarımı büyütene dek başkalarının kıyafet destekleriyle giydirdim ama ilk kez okula başlayacak olan bir çocuğa nasıl ikinci el üniforma giydireyim ki? İlk günden nasıl eski ayakkabı ile göndereyim? Bir okul çantası 400 TL’den başlıyor..
“Nafaka ve nasıl ödeneceği devlet tarafından ele alınmalı”
“Aylık toplam bin TL nafaka alıyorum bunu bile sıkıntılı şekilde alıyorum. Nafaka ücretleri ve ödeme şekli devlet tarafından yargı sürecinde mağdur tarafı koruyacak şekilde ele alınmalı.”