O kadar çok verilen söz varki yazmaya kalksanız “microsft word” belgelerine sığmaz.
Gelen giden bir şeylerin sözünü verdi insanımıza, insanımız şartlar nedeniyle alkış tutmak zorunda bırakıldı.
Çünkü, alkışlamazsa bilinç altında işinden olur korkusu ve/veya oğlana-kıza iş bulamama endişesi var.
İnsanımız sorgulamadan kaçtı, yetkililer şeffaflıktan.
***
Ülkeye iki tane tartan pist yapıldı. İkisi de uluslararası standartlarda yarışların yapılabileceği alan.
Peki kaç tane yarış yaptık bu pistlerde?
Hade bunu ülkenin çözümsüz hali nedeniyle geçtim. Kaç tane uluslararası düzeyde atlet yetiştirdik?
Hiç.
Yıllardan beri futbol okulları faaliyetlerine devam ediyor. Bu futbol okullarından kaç tane üst düzey yetenek çıkıp sınırları zorladı?
Hiç.
Gazimağusa Canbulat Stadı sentetik çim zemin yapıldı. Ardından FIFA’ya uygun tesis olduğu belirtildi. İstanbul’dan bir noterden alınan bir belgeyle FIFA’ya uygunluk belgesi alındığı iddiası araştırıldı mı?
Hayır.
Güzelyurt Spor Salonu’nda kaç tane basketbol lig maçı oynandı? Veya voleybol…
Hiç.
Gönyeli Sentetik Çim Zemini’nin sulama sistemi neden hayata geçmedi. Ayrılan kaynak kime çıktı? Bilen varmı?
Yok.
Sporcu eğitim merkezinde kaç tane sporcu eğitim gördü?
Hiç .
***
İşte görüldüğü gibi, ilk anda aklıma gelen verilen sözler veya vaatleri yazdım, bir word sayfasına bile sığmadı.
Tüm bunlar varlığı iddia edilen yol haritamızdaki unsurlar. Ancak açık ve net sıfır elde var sıfır.
***
Demek oluyor ki yol haritamızı değiştirmeliyiz. İki tane daha tartan pist yapmaya gerek yok. Ağlamaya sızlamaya da gerek yok.
Gerekli olan, elit sporcu okulları açmak. Tam teşekküllü spor okulu. Devletin kontrolünde spor okulu açmanın zamanı gelmiştir.