Bazı acılar vardır. O kadar büyüktür ki, o acıya katlanabilen kişilerden, acının yaşandığı yerlerden bir süre sonra umut çiçekleri açmaya, barış ve huzur rüzgârları esmeye başlar. Hiroşima da bu acıların en acısını yaşayan yerlerden, Sadako Sasaki de acının en acısını yaşayandan biri.
Atom bombası, ABD tarafından Hiroşima toprakları üzerinde bırakılıp da insan eliyle yapılan en büyük felaket yaşadığında, Sadako Sasaki henüz 2 yaşındaydı. On binlerce Japon bir anda, yüz binlercesi de zaman içinde çeşitli şekillerde ölürken küçük Japon kız Sadako, paytak paytak yürüyüp çevresine gülücükler saçıyor ve dünyayı tanımaya çalışıyordu. Bomba Hiroşima topraklarına değdiğinde yaşanılan felaketi bütün dünya büyük bir şok içinde bir şehrin yok olmasını izliyordu. Siyasetçilerse ellerindeki kanla planladıkları felaketin kat be kat mislinin yaşanmasına şaşırıyorlardı.
KANSER DEĞİŞİK BİR DURUM DEĞİLDİ
Japonlar, Hiroşima’da yaşanan felaketten sonraki yıllarda yaralarını sarmaya uğraştı. Okulunun atletizm takımı adına katıldığı koşu yarışması bitimi başı dönüp yere yığıldığında, Sadako 9 yaşındaydı. Yere düşen Sadako’yu görünce, hocaları ve arkadaşları bir anda Sadako’nun yanına gelip, Sadako’yu hastaneye kaldırdı. Hastanede doktorların haberleri kötüydü. Sadako lösemiye yakalanmıştı. Sadako’nun kanser olması o dönem Hiroşimalılar için değişik bir durum değildi. On binlerce Japon kanserdi ve hepsi sırayla ölüyordu. Her ne kadar o dönem için alışılmış bir durum gibi olsa da unutulmaması gereken bir şey vardı; hangi dönem için, hangi koşul için her ne olursa olsun 9 yaşındaki küçük bir kız çocuğunun kanser olması, insanlık için, siyasetçiler için, yöneticiler için büyük bir ayıp ve büyük bir utançtı.
TURNA KUŞU
Bir efsaneye göre kâğıttan bin turna kuşu yapanların dileklerinin kabul olacağını öğrendiğinde Sadako 11 yaşına basmıştı. Çevresindeki herkesin ümidini kaybetmesine rağmen Sadako’nun o minik kalbinde büyük bir umut vardı. Turna kuşu efsanesi onun için bir umut ışığı olmuştu. Hemen kâğıttan turna kuşları yapmaya başladı. Hastalığı iyice kötüye gitse de o, sabah akşam hiç durmadan turna kuşu yapıyor, yaptıkça kendini iyi hissediyordu. Baştan sona yok olan bir şehirde kâğıt bulmak da zor olduğu için kuşların boyutları iyice küçülüyor ve yapımı daha da zorlaşıyordu.
Küçük Japon kızın vücudu büyüklerin acımasız dünyasına daha fazla dayanamadı. Sadako’nun küçük kalbi 25 Ekim 1955 yılında durduğunda, Sadako 12 yaşındaydı ve 644 turna kuşu yapabilmişti. Küçücük bedeni diğer yüz binlerce atom bombası mağdurları gibi toprağa verildi. Ama geride yapılması gereken 356 adet daha turna kuşu kalmıştı. Geri kalan turna kuşlarının yapımını okul arkadaşları üstlendi. Bir kulüp kurdular ve hep birlikte kâğıttan turna kuşu yapmaya başladılar. Bin tane turna kuşu tamamlanmıştı ama turna kuşu yapımı bitmiyor, daha da yayılarak artıyordu. Şehrin diğer okullarındaki öğrenciler de kâğıttan turna kuşu yapmaya başladı. Sonra bütün ülkenin öğrencileri yapmaya başladı. Ülkenin dört bir yanında binlerce kişi, çocuklar ölmesin diye turna kuşu yapıyordu. Sadako’nun o küçücük bedeninden çıkan ruh bütün ülkeye hatta bütün dünyaya yayılmıştı. Dünyanın dört bir yanındaki okullarda yapılan yüzbinlerce turna kuşu Sadako için yapılıyordu. Artık Sadako ve turna kuşları barış elçisi olup herkese bu dünyada çocukların da yaşadığını hatırlatıyordu.
SADAKO ÖLÜMSÜZLEŞTİ
Sadako bin turna kuşunu tamamlayamasa da yapılan binlerce turna kuşu, efsanenin bir nevi gerçekleşmesini sağladı. Hiroşima Barış Parkına ve dünyanın dört bir yanına Sadako’nun ve turna kuşlarının heykelleri dikildi. Artık Sadako ölümsüzdü. O dünya barışının, umudun, masumluğun simgesi olmuştu. Artık büyüklerin kirli dünyası ona bir zarar veremeyecekti.
Barış’ın sembolü olan Sadako Sasaki’nin, kullandığı eşyalar ve turna kuşları Hiroşima’daki Barış Müzesi’nde ayrılan özel bir bölümde sergileniyor. Sadako’ya ayrılan bu bölüm tüm dünyaya dünya barışını haykırmaya devam ediyor.