Hoş geldin yeni yıl.
Yani, umarım ki hoş geldin!
Daha yenisin sen buralarda, eskileri bilmezsin.
Her daim 'umut' besledik gelen 'yeni yıl'lardan...
Kendi elimize alamadığımız için kaderimizi, yılların değişen rakamlarından medet bekledik.
'Şans' var mıdır, yoksa tamamen algısal bir durum mudur, kimse kestiremiyor.
'Yazgı'ya daha çok inanıyor insanlar, bizim coğrafyada çok daha fazla 'kadercilik' var.
'Kader' ve 'keder' yapışık ikizler gibi adeta buralarda...
Savaşlar, terör, açlık, sefalet, sürgünler, hapisler, idamlar, göçler, kayıplar hiç eksik olmuyor buralarda...
Coğrafya kader midir hakikaten?
* * *
Hoş geldin yeni yıl.
Bak, 'yeni yıl'sın sen ama hep eskilerden açıldı yine konu.
E ne yapalım?
Biz tarihe saplanıp kalmış topluluklarız yeryüzünde.
Bugün ve yarından çok, dünle ilgileniriz.
Neden bilir misin?
Dünle hesaplaşmamız bitmedi daha.
Kimse 'dün'ün gerçeğini bilmedi, bilemedi.
Bilmemizi istemediler.
O yüzden herkes 'dün'e bakıp duruyor sürekli.
Sen de kusura bakma lütfen.
Biz seni değil, geçmişi yaşayacağız yine muhtemelen.
Geçmişin yalanlarla dolu olması kader midir gerçekten?
* * *
Hoş geldin yeni yıl.
Senden çok şey bekliyor insanlık yine de.
Dünyada akıl tutulması var adeta.
Silah tekelleri, petrol baronları, ulus ötesi şirketler yerküredeki varlıkların nerdeyse yüzde 90'ını kontrol ediyor.
Bir yanda trilyon dolarlık servetler var.
Diğer yanda milyonlarca aç.
Bir taraftan teknoloji hızla gelişiyor.
Diğer taraftan ekoloji mahvoluyor.
Ay'ı, Mars'ı ve başla gezegenleri keşfediyor insan aklı bir yandan...
Ama öbür yandan insan aklının ürettiği silahlar en fakir, en geri kalmış toplumların bireylerini çocuk yaşta öldürmekten başka işe yaramıyor.
Bu çelişki diyalektik gereklilik olabilir mi acaba?
* * *
Hoş geldin yeni yıl.
Kafanı şişirdim sanırım, affet.
Sanma ki hayat ve dünya bunlardan ibaret.
Sanma ki insanların tamamı kötü, savaşçı, çevre katili, hak ve özgürlük düşmanı, demokrasi karşıtı...
Tam tersine...
Dünya insanının çok -ama çok- büyük kısmı huzur istiyor, barış istiyor, sakin bir yaşam sürmek istiyor.
İnsanı insan olmaktan çıkaran, adeta bir motorun herhangi bir parçasına benzeten bir düzen hakim bu dönemde dünyaya, hepsi bu!..
Düzeni bozuk dünyanın yani...
İnsanlar mutlu değil.
Bu düzen değişmeli mutlaka.
Korkma, senden beklemiyorum bu değişimi yeni yıl...
İnsan bir gün yapacak onu...
Mutlaka...
Ama bu yıl, ama başka bir yeni yıl...
Sen hoş gel, yeter yeni yıl.
Hoş geldin mi gerçekten?