(Belediye Personeli / Şair)
Kendimi tek kelime ile tanımlayacak olsam… Mızır!
Şu an yaptığım işi yapmasaydım… Çizgi film yönetmeni olurdum…
Benim gündemimi en fazla meşgul eden… Dünya… Dünyamız...
Kayıtsız kalamadığım şey… Zulüm ve adaletsiz!
En büyük pişmanlığım… Benim için, “o yapmaz”, diyen insana, bir zamanlar yaptığım büyük yanlış…
En büyük sevincim… Henüz dünya barışını yapamadık! İnanıyorum. Yapacağız. Ve bu benim en büyük sevincim olacak…
Hayatımın dönüm noktası… 1 Eylül 2012 gecesi…
Beni en çok etkileyen yazar… Birden çok var. Umberto Eco ve Octavio Paz’ın yeri ayrı tabii…
Başucumdaki kitap… İlk okuduğum roman. Şu an kitaplığımda… Ama on sekiz yıldır başımın ucundan hiç gitmiyor. Şeker Portakalı… (Yazarı; Jose Mauro de Vasconcelos)
En keyif aldığım müzik… Jazz, blues ve reggae…
En son izlediğim film… Danish Girl – Tom Hooper (Yönetmen)
Kendim için son aldığım şey… Daktilo…
Dolabımdaki en gereksiz şey… Askeri kamuflajlar…
Benim için alınabilecek en güzel hediye… Düşünülmesi yeter. Maalesef hiçbir hediye samimi bir dostluğun yerini doldurmuyor…
Kendimle ilgili değiştirmek istediğim şey… İnsanız. Yanlışlıklarla doluyuz. Birden çok şey var…
Kendimde beğendiğim özellik… Yenilgilere açık olmam ve yenilgilerden korkmamam…
Olmasa da olur… Savaşlar, militarizm, diktatörler, devletler, bayraklar, ırkçılık, eşitsizlik, adaletsizlik, kapitalizm, cinayetler… Kısacası; yaşamımızı olumsuz etkileyen her şey…
Olmazsa olmaz… Şiir, resim sergileri, sinema, tiyatro, dergiler, kitaplar, sevgi ve aşk… Ve elbette; Kıbrıs, güzel insanlarımız, umudumuz, adamıza barışı getireceğimize dair inancımız… Ve sağlık ve kahve… Ve her halükarda yanımda olan ailem!
En iyi yaptığım yemek… Ekmeğin arasına sürülen çikolata veya krem-peynir…
Hayalimdeki dünya… Savaşsız, sınırsız, açlığın olmadığı, çok kültürlü, çok dilli ve doğa ile tüm canlıların iç içe yaşadığı…
Aşk benim için… Beni yaşamdan koparmayan bir başkaldırıdır.
Onunla çok tanışmayı isterdim… Zor soru… Çok isim var. Ama tek bir isim söylemek istiyorum, Sara Sampaio…
Görmek istediğim yer… Yakın bir zamanda İtalya…
Mutlaka yapmak istediğim… Yaşamak. Ve üzerimdeki tembelliği atarak, tekrardan üniversiteye ve spora başlamak…
Son olarak söylemek istediklerim… Biraz siyasal olacak ama dünyada savaşların, ırkçılığın, terörün, akıl tutulmasının, sevgisizliğin ve nefretin arttığı, ülkemizde ise barış umudumuzun azaltılmak istenildiği bir zaman dilimindeyiz. İnanmış olduğumuz dünyasal değerlere sahip çıkmalıyız. Ve hiçbir siyasi otoriteden çekinmeden, bugünün Kıbrıs’ını hak etmediğimizi, yaşanabilir bir Kıbrıs talebimizi, haykırmalıyız… Barış içerisindeki Kıbrıs’ı yaratabilmenin iki toplumlu mücadelesini vermeliyiz. Tellerden ve militarizmden arınmış, çok kültürlü, çok dilli, yaşanabilir bir Kıbrıs’ı tüm dünyaya örnek olarak gösterebiliriz…