Kıbrıslı Türk ‘ada’daki varlığı başladığından bu yana çoook şeyler yaşadı, çok şeyler öğrendi. Çook dersler çıkardı yaşadıklarından. Hepsi ‘altın’ değerindeydi. Dünyanın en ciddi, en büyük üniversitelerinde bile öğrenilemeyecek şeylerdi bunlar.
Doğduğu büyüdüğü topraklardan bir anda, bir fermanla, bir yerlere sürülebileceğini öğrendi önce...
Tam da bir ‘kimlik’ edinmeye çalışırken, birileri tarafından, topyekün başka birilerine ‘terkedilebileceğini’ hatta ‘satılabileceğini’ öğrendi...
Soyunu sopunu tam da öğrenmeye çalışırken kendisine ‘Türk’ olduğu söylendi, Türk olduğunu öğrendi...
Kendine yeni bir dünya kurmaya çalışırken, belki başka seçeneği kalmadığı için, İngiliz’e yalakalık yapmayı öğrendi. Yalakalık yaparken gizli amaçlar için kullanılabileceğini öğrendi...
Komşularının (en azından bir kısmının) manyaklaşabileceğini öğrendi. Bu sıralarda ‘Ben ne olacağım’ korkusu içinde yaşamayı öğrendi...
Korkuyu ve korkunun ne olduğunu anlamaya çalışırken, TMT’yi öğrendi... EOKA’dan korkarken TMT’den de korkması gerektiğini öğrendi...
Korkunun, dini, dili, milliyeti olmadığını öğrendi...
Çok saf olduğunu, şu-bu tarafından kolaylıkla yönlendirilebileceğini hatta kullanılabileceğini öğrendi...
Bir ucundan diğer ucuna milliyetçiliği öğrendi....
‘Kıbrıs Cumhuriyeti’ ile sorunlarının ortadan kalktığına tam da inanmaya başlamışken, sorununun sandığından çok daha büyük olduğunu öğrendi...
Her şeye karşın direnmeyi sürdürdü... Yok olmamak için direnmesi gerektiğini öğrendi...
‘Kurtulurken’, ganimetçi, çıkarcı, ‘paracı’ olmayı öğrendi...
Sefa sürerken bir ‘kukla’dan başka birşey olmadığını öğrendi...
Düzen kuruldu (!), torpili, koltukları, makam uğruna yapılacak her şeyi öğrendi...
Bir kez daha, yok olmak tehlikesinin kapıya dayandığını öğrendi...
Yüzyılı aşkın süredir var olmak için verdiği mücadelenin bir anda unutulabileceğini öğrendi...
Yeni düzende, nankörlük, hainlik, beslemecilik, çapulculuk, kahpelik gibi hakaretlerin anlamını öğrendi...
Öğrendi de,
hepsini yaşadıktan sonra öğrendi... ‘Geleceğinin’ ne olduğunu, bilmeden ve düşünmeden, sadece ‘günü’ kurtarmaya çalışarak ve yaşayarak öğrendi.
Her yaşadığından ders çıkarmayı bilseydi bugün çok daha farklı bir durumda olur muydu ? Bilemem.....(!)