Haftalardır yazıyor ve söylüyorum, Yenicami’de bazı futbolcular formsuz ve takıma katkı koyamıyor. Dün, bu zaaflarını çok bariz bir şekilde gördük. Özellikle Massa oyundan çıktıktan sonra ortaya konan futbol, şuursuz, dağınık ve çok da verimli değildi.
Gerçi Massa oyunda olduğu sürece golün dışında pek varlık gösteremedi ama, oyunda olduğu sürece iki adam tarafından markaj altına alınması, diğer oyuncuların geniş alan bulmaları bakımından önemliydi. Fakat bu avantajı kullanacak futbolcuyu da son zamanlarda göremiyorum.
Yenicami, dünkü maçın özellikle ikinci devresinde çok kötü bir futbol oynadı. Ne yaptığını bilmeyen bir takım görüntüsündeydi. Hep söylüyorum, formsuz oyuncuları ısrarla oynatmaya devam ederseniz, takımda doğal olarak yorgunluk, oyundan düşme ve aşırı yüklenmeden dolayı sakatlıklar baş göstermeye başlayacaktır. Dünkü maçta bunu sinyalleri çok açık bir şekilde görülmüştür.
Profesyonelliğin bu kadar uygulandığı bir takımda, duygusallığa yer olmamalıdır. Hak eden ve takıma her yönü ile katkı koyan oyuncuların oynatılması bir gerekliliktir. Her futbolcunun performansında zaman zaman düşüklük olabilir, bu gayet doğaldır. Ancak buna rağmen ısrarla bu oyuncuları oynatmaya devam ederseniz, sonuçta takım zarar görür ve harcanan bunca emek ve para da boşa gitmiş olur. Futbolcular arasında dargınlık ve küskünlük olmamalı. Hak edenin oynatıldığını gören futbolcular, daha gayretli olurlar. Rekabet her zaman için performansı artırır.
Yenicami, sezona başında ortaya koyduğu mücadeleci ve baskıcı oyunundan her geçen hafta uzaklaşmaya başladı. Rakibini boğan, presiyle göz açtırmayan, çok pas yapıp rakibini bunaltan oyunundan çok uzak. Bunun sebebi, formsuz futbolculardan kaynaklanan, onların açığını kapatmak için gereğinden fazla efor harcamak zorunda olan futbolcuların da oyundan düşmesidir.
Örneğin, orta alanda aşırı top kayıpları, savunmadaki kademe zayıflığı, ilerde yardımlaşmanın olmaması ve top kayıplar, takımın gereğinden fazla efor harcamasına neden oluyor. Bir an önce bu eksikler giderilmelidir. Giderilmezse ve aynı anlayışla oynamaya devam edilirse, ilerleyen haftalarda bunun acısını, gereğinden fazla hissedilecektir.
Lefke’yi bu yıl ilk kez izledim. Geçen yıl da iyi futbol oynadığını, birçok takımın korkulu rüyası olduğunu yazmış ve söylemiştim. Dünkü maçta harika bir mücadele örneği sergilediler. Bu kadar kötü yakaladıkları rakiplerini yenemedikleri için üzülmelidirler. Deplasmanda oynamalarına rağmen ortaya koydukları hırslı, mücadeleci ve mutlak suretle puan kazanma azimleri, izleyenlerin haklı takdirini almıştır.
Belli ki Mehmet Hocam dersine çok iyi çalıştı. Rakip futbolcularının özelliklerini çok iyi etüt etmiştir. Rakibine fazla pozisyon vermeden akıllı ve mücadeleci bir oyunla hak ettikleri puanı rakibinden söke söke aldılar. İlk devre haddini bilerek oynadı. Fazla adamla hücum etmedi. İleride Kasım yalnız kaldı. Golden sonra ve özellikle ikinci yarıdaki daha korkusuz oyunu tercih edince galibiyete de çok yaklaşmış oldu.
Tüm oyuncular kendilerine verilen görevi en iyi şekilde yerine getirdiler. Mehmet Hoca’nın oyun anlayışını bu yüzden takdir ediyorum. Rakibin kilit noktalarını kapatmayı çok iyi başarmıştır. Massa’nın çıkması da büyük ölçüde işine yaramıştır. Deplasmana gelip Yenicami gibi yıldızlar topluluğu görüntüsünde olan bir takımdan puan almak her babayiğidin harcı değildir. Kutlarım…
Yenicami kötü oynadı, fakat kötü oynamasına neden, hem formsuz oyuncular, hem de Lefke’nin inançlı, hırslı ve akıllı futboluydu.