Noel Baba’ya Mektup
Daha ziyade batı kültürünün kalıntısı olarak yüzyıllardır Noel Baba efsanesi yerleşmiştir. Uzun kır sakallı ve kırmızı cübbeli tonton ihtiyar… Noel veya yeni yıl öncesindeki günlerde çocukların dileklerini yerine getirir. Kimsenin haberi olmadan her eve sihirli biçimde (efsaneye göre bacadan) girer, çocukların istediği hediyeyi bırakır, ailenin bıraktığı bisküvileri yer, sütü içer ve aynen geldiği gibi sessizce ayrılır. Hediyelerle dolu ren geyiklerinin çektiği uçan kızağı ile dünyadaki tüm evlere girebilmek üzere...
Ortodoks Hristiyan inancına göre Aziz Vasilis; batıdaki Santa Claus, İngilizlerdeki Father Christmas, Fransızlardaki Per Noel, Hollandalılardaki Sinterklaas, Almanlardaki Vainashtsman, Çinlilerdeki Lam Kung Kung, Japonlardaki Hoteyso, İtalyanlardaki Babbo Natale ve Ruslardaki Ded Moroz ile aynıdır. Muhakkak dünyanın her köşesinde daha farklı isimlerle de mevcuttur. Dileklerin geçekleştirilmesi için çocuklara tek şartı vardır: Yıl boyunca akıllı ve uslu durunuz!
* * *
Aralık ayının ilk günlerinden itibaren çocuklar “mızırlık” yapmamak adına ellerinden geleni yaparlar ve yılın geri kalanında yaptıkları tüm yaramazlıkları telafi edip puan kazanmaya çalışırlar. Mektuplarını hazırlarlar, Noel Baba’nın getirmesini istedikleri hediyeleri veya gerçekleştirmesini istedikleri dileklerini yazarlar. Yazdıktan sonra mektubu postalamaları için ailelerine verirler.
Bu mektupların son gittikleri yer genellikle pulsuz bir şekilde bir taraftaki bir posta kutusu olur. Veya oraya bile varmaz. Aileler (genelde) çocukların istedikleri oyuncakları bulma sürecine girerler. Bu hediyeleri güya Noel Baba koymuş gibi yılbaşı ağacının altına koyarlar. Bu, ailelerin yortu günlerinde canlandırdıkları bir masaldır, korunan bir efsanedir ve toplumlar yaşamını sürdürdükçe kolay kolay yıkılmayacak gibi görülür.
* * *
Bu yıl şanslıydım. Çocuklarımın okulunun yakınında, yolun kenarında bir mektup buldum. Yazım hatalarından anladığım kadarıyla altı, yedi yaşında bir çocuğun yazdığını tahmin ettiğim bir mektuptu bu. Bakın ne yazıyor:
«Sevgili Noel Baba,
Tüm yıl boyunca uslu değildim ama uslu durmak için çok çabaladım. Annem bana top aldı, nenem de elbise… Ben bir de arkadaşlarımla fortnite oynamak için playstation istiyorum ama zannederim senin o kadar paran yok. Bunun için rica ederim kız kardeşimi iyi et.
Teşekkür ederim».
O günden beridir bu çocuk ve kız kardeşi aklımdan çıkmıyor.
Ekleyecek pek fazla bir şey yok.
Ne diyeyim?
Keşke bir mucize olsa ve bu yıl bu hayal ürünü Aziz gerçeğe dönüşse, en azından bu dileği yerine getirse…
Salı günü Noel var.
Herkese mutlu yıllar.
_____________________
YENİDÜZEN için yazılmış Yunanca özgün metinden çeviri: Çağdaş Polili
_____________________
Γράμμα στον Άγιο Βασίλη
Μάλλον ως κατάλοιπο της δυτικής κουλτούρας έχει καθιερωθεί εδώ και αιώνες ο μύθος του Άγιου Βασίλη. Του ευτραφή γέροντα με την πλούσια, άσπρη γενειάδα και τον κόκκινο σκούφο, ο οποίος πραγματοποιεί τις ευχές των παιδιών κατά τις ημέρες των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς, ερχόμενος σε κάθε σπίτι με μαγικό τρόπο (από την καμινάδα λέει ο μύθος), χωρίς να τον παίρνει είδηση κανένας, αφήνει τα δώρα που του ζήτησαν τα παιδιά, τρώει τα μπισκότα και πίνει το γάλα που του αφήνει η οικογένεια και φεύγει το ίδιο ήσυχα όπως ήρθε με τους τάρανδους του, για να προλάβει να περάσει από όλα τα σπίτια του κόσμου.
Ο Άγιος Βασίλης στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη, που είναι ο ίδιος με τον Santa Claus στη Δύση, τον Father Christmas των Άγγλων, τον Περ Νοέλ των Γάλλων, τον Σίντερ-Κλάας των Ολλανδών, τον Βάιναχτσμαν των Γερμανών, τον Λαμ-Κουνγκ-Κουνγκ των Κινέζων, τον Χοτέισο των Ιαπώνων, τον Babbo Natale των Ιταλών και τον Άγιο των Πάγων των Ρώσων και προφανώς θα υπάρχει με διαφορετικά ονόματα σε κάθε γωνιά του κόσμου, βάζει και προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση των ευχών. Να είναι τα παιδιά φρόνιμα όλο το χρόνο.
Από τις αρχές του Δεκέμβρη, τα παιδιά βάζουν τα δυνατά τους να αποφύγουν ζαβολιές, κερδίζοντας τους πόντους που έχασαν από τις αταξίες που έκαναν όλο τον υπόλοιπο χρόνο και ετοιμάζουν τα γράμματά τους, για τα δώρα ή τις ευχές που θέλουν να τους πραγματοποιήσει ο Άγιος Βασίλης, δίνοντάς τα στη συνέχεια στους γονείς τους για να τα ταχυδρομήσουν.
Αυτά τα γράμματα, συνήθως καταλήγουν χωρίς γραμματόσημα σε κάποιο ταχυδρομικό κιβώτιο ή απλά δεν φτάνουν ποτέ μέχρι εκεί, με τους γονείς να μπαίνουν σε μια διαδικασία εξεύρεσης των παιχνιδιών (συνήθως) που ζητούν τα παιδιά για να τα βάλουν στη συνέχεια κρυφά κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, προσποιούμενοι ότι τα έβαλε εκεί ο Άγιος Βασίλης. Ένα παραμύθι, το οποίο ζωντανεύουν οι γονείς κάθε χρόνο τις μέρες των γιορτών, συντηρώντας ένα μύθο, ο οποίος όσο οι κοινωνίες ευημερούν, δύσκολα καταρρίπτεται.
Φέτος ήμουν τυχερή. Κοντά στο σχολείο των παιδιών μου, βρήκα ένα τέτοιο γράμμα πεταμένο στην άκρη του δρόμου. Ενός παιδιού όπως υπολογίζω έξι με εφτά χρονών, από τα ορθογραφικά λάθη. Δείτε τι γράφει:
«Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,
Δεν ήμουν όλο το χρόνο φρόνιμος, αλλά προσπάθησα πολύ. Μπάλα μου πήρε η μαμά μου και ρούχα η γιαγιά μου. Θέλω κι εγώ ένα playstation για να παίζω fortnite με τους φίλους μου, αλλά νομίζω ότι εσύ δεν έχεις τόσα λεφτά. Γι’ αυτό σε παρακαλώ κάνε καλά την αδελφή μου.
Ευχαριστώ».
Από εκείνη τη μέρα, δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι αυτό το παιδί και την αδελφή του.
Δεν υπάρχουν και πολλά για να συμπληρώσω. Τι να πω; Μακάρι να γινόταν ένα θαύμα να γίνει αληθινός μόνο για φέτος αυτός ο Άγιος της φαντασίας μας και να πραγματοποιούσε έστω μόνο αυτή την ευχή.
Την Τρίτη είναι Χριστούγεννα. Χρόνια πολλά σε όλους.