GÜNEYE geçiyoruz.
Dört yetişkin…
İki çocuk…
Bir araba…
***
İki yetişkin önde…
İkisi arkada…
İki çocuk yanlarında…
***
İlk barikat…
Kuzey…
Kimlikler, pasaportlar…
Bilgisayarda tık tıklar...
- Buyurunuz…
***
İkinci barikat…
Güney…
Kimlikler, pasaportlar…
Bakışlar, bakışmalar...
- Durunuz!..
***
- Ne oldu ki?
- Bir arabada, 6 kişi olmaz!..
- Niye?
- Çocuklar arka koltukta bağlı değil, dört kişiye emniyet kemeri yetmez.
***
Kuzeyde…
Ve güneyde…
Yasalar aynı…
Evet, arka koltukta da ‘emniyet kemeri’ zorunlu…
Yasalar aynı da...
Uygulama farklı...
Gözler farklı bakıyor hayata...
‘Yasalar’ öylesine bir yanda...
Beri yanda ‘uygulanmak’ üzere...
***
Hep diyorlar ki, güneyinde adanın tüm kurallara uyanlar, kuzeyde niye bu kadar başıboş, sorumsuz, keyfi?
***
Güneyde plajlar neden ücretsizse, okullarda özel ders neden yoksa, kaldırım dipleri neden temizse, inşaat işçileri neden sendikalıysa…
***
Çünkü...
Çünkü kokmuşuz ayaktan başa, tabandan sırta yönetenden yönetilene kadar…
Kimse kendi kokusunu duymuyor ya!
Öfkemiz hep bir başkasına...