Beyin felci (Serebral palsi) teşhisi ile doğduğu günden bu yana tedavi gören 7 yaşındaki Rüzgar Alıkan, işitme kaybı, ayaklarında kasılma ve vücudun duruşunu etkileyen bir grup fiziksel engele neden olan şekil bozukluğu ile mücadele veriyor.
Erken doğum kaynaklı ortaya çıkan sağlık sorunlarıyla 7 yıldır boğuştuğunu söyleyen Alıkan ailesi, çocuklarının tedavisi için Türkiye’ye yönelmek zorunda kalmış, özellikle pandemi döneminde giderek büyüyen borç yükü altında ezilmiş…
Beyin felcinde büyük ölçüde tedavi umudu olarak görülen kök hücre nakli için yeterli parayı toplayamadığını anlatan baba Tuncay Alıkan, araya pandeminin de olumsuz etkileri girince umudunu Türkiye’de yapılması planlanan ortopedik ameliyata çevirdiğini ifade etti.
Ameliyat öncesi Rüzgar’ın güçlenmesi için süren bir takım uygulama ve fizik tedavilerin, Pandemi döneminde büyük aksamaya uğradığını anlatan baba Tuncay Alıkan, oğlunun yarın İstanbul’a gitmek için hazırlandığı bilgisini verdi.
Ailelerine uzun yıllar sonra katılan ve üçüncü çocukları olan Rüzgar’ın rahatsızlığıyla ilgili tespitin bir buçuk yaşında konduğunu anlatan baba Tuncay Alıkan, o günden beridir fizik tedavi masrafları, özel eğitim giderleriyle mücadele verdiklerini ifade etti.
Önce arabasını satmak zorunda kalan baba, ardından evini ipotek vererek borçlandığını, eşiyle birlikte diğer iki çocuğu ve giderleri için de yetişmeye çalıştıklarını dile getirdi.
Yıllardır ekonomik mücadele veren aile, pandemi döneminde öteledikleri borçlarla şu günlerde yüz yüze kaldığını, bunların yanında Rüzgar’ın tedavisi ve ameliyatının da Türkiye’de devam edeceğini anlattı.
Muhasebecilik yapan anne Gülşah Alıkan ve baba Tuncay Alıkan, Köprü köyünde çocuklarıyla yaşam mücadelesi veriyor.
“Pandemiden sonra ekonomik durumumuz da çocuğun tedavisi de geriledi”
“Borç yükü altında eziliyoruz, çocuğumuz için mücadele veriyoruz” diyen baba Tuncay Alıkan, bu süreçte neler yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Rüzgar, 6 buçuk aylık doğdu, erken doğumdan dolayı beyinde kanama meydana geldi, bu da vücudun motor fonksiyonlarını düzenleyen yere hasar verdi. Rüzgar’da işitme kaybı, ayaklarda kasılma, şekil bozuklukları var. Tek aşına yürüyemez durumda, arada sırada epilepsi nöbetleri de oluyor. Sürekli fizik tedavi almak zorundayız, özel eğitim, özel terapiler, epilepside ilaç tedavisi falan alıyor… Tedavisi için şu anda ortopedik ameliyat gerekiyor.
2000 ve 2004 doğumlu 2 çocuğumuz daha var. Rüzgar, uzun süreden sonra ailemize gelen üçüncü çocuğumuzdu. Normal bir yaşantımız vardı. Bir buçuk yaşına dek bu durumdan haberimiz yoktu, hiç şüphelenmedik. Daha sonra ortaya çıktı.
Tedavi için yurt dışına çıktık, fizik tedavilere başladık, arabamızı sattık, evimizi ipotek verdik, sürekli yurt dışında tedavi almak için gidip geldik. Çok yüksek meblağlarda tedavileri vardı. Bize umut verdiler, sürekli krediler alıp tedaviye gittik. Diğer çocuklarım da büyüyordu, masraflarımız artıyordu… Epilepsi tespiti de konmuştu, bunun için de tedavi ve ilaç giderlerimiz oluyordu.”
“Sadece profesör doktor vizite ücreti 3 bin 250 TL”
“Yarın yurt dışına gidecekler vizitesi sadece 3 bin 250 TL’dir. Burada özel eğitim ve fizik tedavileri de sürüyor. Türkiye’de ameliyata hazırlanıyor. Kasları kemiklerle orantılı uzatmaya çalışacaklar. Bunun olması durumunda yine yardımcı cihazlarla yürüyebilecek. 20 yaşına dek bu rahatsızlıkların süreceği ifade edildi ve ameliyatın geciktirilmesi istendi. Biraz daha büyümesi ve güçlenmesi gerek.
Pandemiden sonra da ekonomik durumumuz giderek geriledi, yurt dışına gidemez olduk, çocuğun tedavisi de geriledi.
Kök hücre uygulaması yapmaya karar verdik, buna yönlendirildik. Kök hücre nakli için 25 bin Dolar’a ihtiyaç duyduk. Bu nedenle kampanya başlatıldı. Kök hücre nakliyle epilepsi nöbetlerinin ortadan kalkacağı belirtildi. Pandemide fizik tedavi merkezleri kapandı, işsiz kaldım, yurt dışına çıkamadık, tedavisi çok geriledi. Kök hücre nakli için yeterli para toplanamadı, Çin’de pandemiden dolayı da sıkıntılar yaşandı. Mecburen hücre naklini rafa kaldırdık.
Ortopedik ameliyat için yöneldik. Çocuk ameliyata hazır değil dediler, 6 ay fizik tedavi verdiler, yarın İstanbul’a oradan gelince de Ankara’ya gidecekler. Ardından hazırsa ortopedik ameliyata girebilecek.”
“Tedavideki bazı cihazlar burada yok”
“Rüzgar’ı burada haftada 3 fizik tedaviye götürebiliyorduk, maddi gücümüzü zorlayıp bir özel yerde fizik tedaviye başlıyorduk, akabinde fizyoterapist kaçıp başka yere gidiyor, iş değiştiriyordu. Bu çocuklar özel çocuklar, alıştığı fizyoterapist ışında biriyle tanışması sıkıntı yaratıyordu. Bunun yanında çocuğu yürüten robot makineden bu ülkede yok, adımlamayı öğreten bir mekanizmaymış, burada maalesef yok. Bunun için Ankara’ya gidiyoruz”.