Tel örgülü saçlarımdan kıvrılıp düşer zaman
omzumun çukuruna
bir yaşama örgüsü, bir yaşatma örüntüsü
aklımın ucundan kayıp düşer umuda
çizgi çizgi izi kalır yaşadıklarımın
yürüdüğüm dar yolda
ayaklarımın izine karışır çizgiler
yüzüme bastığım her adımda
-bir iz yaşımdan-
gözüme birikir
yaşlarım
damla
d
a
m
l
a
damlaların
biriktiği yerde başlar
sevinci yaşamın
yüzümü her gece damlalarla,
bu yüzden yıkarım
sen yıldızları görürsün tenimde
ben seni Ay’ın her hecesinde
bir yıldız kayar ; Ay dalgın dalgın bakar geceye
gecede kıvrılıp kalır aydınlık; bedenimde gözlerinin çizgileri kaldıkça
gece aydınlanır.. bedenimde bir su damlası
aydınlığa serpilir damlalarım
yaşlanır yeniden zaman
yeşerir her yerde umutlarım, bir çizgi ile başlar yeniden yaşamak