* * *
Erol Mutlu anısına..
Bir kış akşamı
Bahar sabahına dönüşürken...
Ve çatıda kuşlar ötmek için sıra beklerken –
Sabah güneşi girer camdan içeri
İnce çizgiler halinde.
Yataktan kalkar ..
Sırada bekleyen işler var! yapılmayan,
Arkadan gelecek(nesil)lere kaynak sağlayacak.
Sade, sessiz, dumanlı bir ofiste
Sürüp gider okumalar..
Saçlar dağınık -- ne de olsa
“Aynası iştir kişinin, lafına bakılmaz”
Gözlükler kalın,
Sanki yıllar boyu okunan kitaplar girmiş içlerine..
Dedik ya, akşam oldu
Karanlık çöktü Ankara’ya
Mücadele bitti,
Yenisini başlatmak için
Boşluğa, sonsuza,
Ya da herneyse adı
Gitti bir türlü sessiz sedasız..
Ardında gülerek anlattığı
Hovardalık hikayesi
Ve sınıf ayırımının değişmeyen gerçeği...
(10.3.2005, Mağusa)
Hakan Karahasan