Pascal'ın "olasılık teorisi"ni, Fransız bir asilzadenin dört zarla altı atmamaya çalışmanın akıllıca bir kumar olup olmadığını bilmek istemesi üzerine kurguladığı bilinir...
AMAÇ VE MANTIK
Fransız asilzade, bilmediğini bilen bir adam olarak, "Koşulların Kurbanı" olmak istemiyor...
Hayatın bilgeliği;
Alışkanlıklarda ve seçimlerde,
Tutkularda ve tepkilerde belirir...
Evet, yelkenleri asıl şişiren amaçtır;
Ama onları doğru yöne götüren ise mantıktır...
Bilgiyi ve mantığı kullanmadan, günü kurtaralım diye kendi kendine gelin güvey havası ile hareket eden, ayak üstü fikirler yürütenlere ne mi olur?
Gelin bunu bir fıkra ile özetleyelim:
TEMEL'İN REHBERLİĞİ
Avcılar, Temel’in rehberlik ve önderliğinde ormanda ilerliyormuş.
Karşılarına küçük bir delik çıkmış.
Temel:
"Yatın, tavşan deliği" demiş.
Yatmışlar...
Delikten tavşan çıkmış...
Tavşanı avlayıp yola devam etmişler.
Yolda bakmışlar, daha büyük bir delik...
Temel:
"Yatın, tilki deliği" demiş.
Yatmışlar...
Tilki çıkmış, vurmuşlar.
Sonra delik büyümüş;
“Yatın, ayı ini” diye bağırmış Temel...
Ayıyı da avlamışlar...
Temel’in her şeyi bilmesinin rahatlığıyla keyiflenmiş avcılar...
Bir süre sonra kocaman bir delik çıkmış karşılarına…
Temel’e bakmışlar...
Temel:
"Uşaklar" demiş,
"…ne çikacağunu bilmeyrum.
Siz yatın, ne çıkarsa bahtumuza" ..!
Ertesi gün gazetelerde şu haber varmış:
"Üç avcı, tren altında kaldı"..!