Bay Tommy mektubunun son bölümünde şöyle yazıyor:
Ancak kısa süre sonra cinayetlerle ilgili soruşturmanın durdurulmasının emredildiği söylendi bana ve böylece kendimi “kurtarmış” oldum bu zor durumdan. Bu emir tam olarak ne zaman verilmişti, bunu bilmiyorum ancak yasadışı gece yolculuğumdan bir ya da iki gün sonra soruşturmanın durdurulmasının emredildiğini öğrendim. Ve böylece bu gizli gece yolculuğum hakkında kimseciklere bir şey söylemek zorunda kalmadım. O Lübnanlı kıza bile…
Mağusa yolunda o akşam gördüğüm bayrak direciği olan bu beyaz Singer arabanın, soruşturmayı yürüten şahsın bahsettiği araba olup olmadığını hala bilmiyorum. Belki de o dönem Kıbrıs’ta bunlardan çok vardı. Yolda karşılaştığım o adamların Kıbrıslırum mu yoksa Kıbrıslıtürk mü olduklarını da bilmiyorum, yıllarca bu konuyu düşündüm ve onların Kıbrıslırum olabileceklerini, belki de Yorgacis’in adamları olabileceklerini, onlarla karşılaşmış olduğum nokta nedeniyle böyle olabileceğini düşündüm. Hala daha inancım odur ki TMT’nin BM Merkezi’nde böylesi bir soruşturmayı durdurabilecek gücü yoktu.
Sevgül, BM Barış Gücü Sivil Polisi’nin Kıbrıs’ta hala görev yapıp yapmadığını bilmiyorum. Eğer yapıyorlarsa belki de eski soruşturmaları dosyalamışlardır. Eminim ki 1964’ten soruşturmacılar pek çok not almışlardır. Sözkonusu soruşturma durdurulunca bu notları yok etmeleri yönünde emir alıp almadıklarını da bilmiyorum. Bu olanların üstünden tam 50 yıl geçti ancak Mağusa yolundaki o geceyi asla unutmadım. Elbette o günlerde bu soruşturma durdurulmamış olsaydı, soruşturmacılarla gözlemlerimi paylaşacaktım ve o geceki izinsiz seyahatimin cezasını da çekecektim.
Selamlar,
Tommy.”
Aslında Kavazoğlu ile Mişaulis’i öldürenler TMT’den değillerdi – Lurucina’daki TMT’nin karşıtlarıydılar – yaptığımız araştırmalardan öğrendiğimiz kadarıyla Kavazoğlu’nun arkadaşlarıydılar ve onunla buluşmaktaydılar, AKEL’in Türkçe broşürlerini de dağıtmaktaydılar. Benim yaptığım araştırmada öğrendiklerime göre, bu broşürlerle köyde yakalanmışlar ve TMT tarafından Kavazoğlu’na bir tuzak kurup onu öldürmeye zorlanmışlardı. Ya kendileri ölecekti ya da Kavazoğlu öldürülecekti… Böylece Kavazoğlu’nun ve aslında o anda onunla birlikte olan Mişaulis’in öldürülmesine yardım etmeyi seçmişlerdi. Köylülere göre bu cinayetlerde kırmızı veya yeşil bir araba ve bir diğer araba daha kullanılmıştı. Bölgede bulunan ve bir araba görüp silah seslerini duyan bir çoban koşa koşa Lurucina’daki polise gitmiş ve bu durumu rapor etmiş. Ancak çobana husolup kendi işine bakması söylenmiş… Bu da anlatılanlar arasında…
Kavazoğlu’nu öldürdüğü söylenen kendi “arkadaşları”nın bir kısmı tuhaf ölümlerde öldüler ancak birisinin hayatta olduğu anlatılıyor…
Bay Tommy’nin mektubunu aldıktan sonra mektupta sözünü ettiği Singer marka beyaz arabayı da araştırmaya koyuldum. Bazı köylülere göre bu araç bazı Kıbrıslıtürkler tarafından kaçırılan bazı Kıbrıslırumlar’a aitmiş – Kıbrıslırumlar daha sonra serbest bırakılmış ancak araca el konulmuş… Araç geri verilmemiş. Köydeki komutan bu aracı Lurucina’da ve çevresinde kullanmaktaymış… Ancak başkaları da bana bu aracın TMT’nin bir aracı olduğunu ve TMT’nin ünlü tetikçilerinden birinin bu arabayı Lefkoşa’da kullandığını anlattı – bu anlatılanlardan hangisi doğru, bilmiyorum… Aradan tam 50 yıl geçti, yarım asırdan bahsediyoruz…
Benim için önemli olan, eğer doğruysa Birleşmiş Milletler New York Merkezi’nin Mişaulis ve Kavazoğlu’na ilişkin soruşturmayı neden durdurma kararı aldığıdır. Kıbrıs’taki BM Barış Gücü Komutanı olan Tümgeneral Kristin Lund’la temas kurdum ve ona bir mektup yazarak 50 yıl öncesinin dosyalarında bu konuda bulabilecekleriyle konuya katkıda bulunup bulunamayacaklarını sordum… Tıpkı Bay Tommy’nin yaptığı gibi belki daha detaylı bilgilere sahip bazı okurlarımız bildiklerini bizimle paylaşırlar… İsveç’ten Bay Tommy’ye bu yaşamsal öneme sahip bilgileri bizimle paylaştığı için ona sonsuz teşekkürler… Daha ayrıntılı bilgi sahibi okurlarımı da bunları benimle isimli veya isimsiz olarak paylaşmaya davet ediyorum…
Telefon numaram 0542 853 8436.
Pazartesi devam edecek...