Her nefeste tespih çeker gibi,
Her tespih çekişte, nefes alır gibi,
Bekler derviş...
İndirmiş gök kubbeden senin için,
En nadide atlası,
Örtmüş yüreğin üzerini,
Sevgiliden emanet diye,
Bekler derviş…
Ama ne gelen var, ne giden.
“Seni nasıl sevdiğimi hiçbir zaman bilemeyeceksin,
Ya vakit yoktu bunu anlamaya,
Vakit olduğunda ise artık kimseler yoktu” demiş derviş…
Tespih kavuşmuş sevgilinin yüreğine,
Yürekler sabır olmuş bundan gayrı…
Oturmuşum Yeni Cami’nin basamaklarına,
Martıları seyrediyorum.
Elimde ise her bir taşını sevgiyle seçtiğin tespih,
Gözlerin gibi kehribar renkli…
En ince iplere dizilmiş,
Her bir tanesinde sevda saklı…
Salmışım en hızlı ve en sevdiğin atını,
Kimsenin göremeyeceği ovalara,
Sana getirsin diye,
Arayıp da bulamadığın sevdamı…
Her ne kadar seni özlesem bile,
Bunu ne söyleyecek yer,
Bunu itiraf edecek ne zaman vardı,
Var mıydı?
Her ne kadar beni sevsen bile,
Bunu söyleyecek kelimeleri,
Bunu dile getirecek sesin çıkmadı,
Çıkmış mıydı?
Oysa çıkmasına gerek yoktu,
Bir bakışın,
Bir el vermen yeterli olurdu.
Bakışlarınla sevdiğine şiirler yazabilirsin…
Sesler, kelimeler ve dudaklar,
Aynı ince ipe dizilmişler,
Kimisi yeşil,
Kimisi mavi,
Kimisi mor,
Ama hepsi de özlem kokuyor.
Çektikçe tespihi,
Özlem artar sevgiliye,
Nefes aldıkça,
Tespih daha bir şevk ve sevgiyle çekilir.
Sanki başını kaldıracaksın,
Sevdiğine kavuşacaksın misali,
Aşkla ve sabırla çekersin tespihi…
İpek atlas örtülü yürek,
Uzun zamandır saklı,
Onu emanet alan derviş,
Saklamış emaneti kalbinde…
Ama ne gelen var, ne giden…
Öylece bekler derviş,
Belki bir gün gelecek misali,
Bir gözü tespihte,
Bir gözü yolda…
İçimizdeki dervişler,
Hep bekler,
Sabırlı olmayı öğreniriz onlarla,
Zaman geçtikçe
Anlarız ki,
Ya sevmeye geç kaldık,
Ya da sevenimiz yoktu…
Eyüp Sultan’ın basamaklarına oturmuş genç adam,
Üzgün…
Derviş onun bu halini görünce yanına gitmiş.
“Üzülme genç adam” demiş.
En güzel aşk Yaradan’ın aşkıdır.
Ona kavuşacağımız andır.
Sevgili dersen,
Zaten seninse gelecektir,
Sen sabırla tespihini çek ve Yaradan’a sığın…
İşte böyle Sevgili Okurlarım.
Bu haftalık bu kadar…
İçimizdeki barış ve aşk rüzgarlarının esmesine…