KAYIPLAR KOMİTESİ’NE GÖSTERDİĞİMİZ OLASI GÖMÜ YERLERİ…
1 Ağustos 2018’de bir Kıbrıslıtürk ve bir Kıbrıslırum okurumla buluşmaya gidiyorum… Birlikte Tseri’ye gidiyoruz, burada bize daha önce bazı “kayıplar”ın, özellikle Aretyu’dan ve Lefkoşa’dan “kayıp” edilmiş dört Kıbrıslıtürk’ün gömü yerini göstermiş olan ve her zaman yardımcı olan yaşlı Kıbrıslırum’u da yanımıza almaya gidiyoruz.
Kıbrıslırum okurum, daha önce bilmediğimiz bazı olası gömü yerleri üzerinde çalışma yapmış…
Bunları teker teker dolaşıp fotoğraf çekiyoruz… Yaşlı adam bize bilgiler veriyor…
Tseri’nin dışına çıkıyoruz, Lakadamya’ya, Tseri-Lefkoşa anayolu yakınında bir dereyatağına da gidiyoruz… Bu dere yatağına gidebilmek için “Perahorio Nissu” tabelasından içeriye sola dönüyoruz.
Buralarıyla ilgili de bilgiler alıyoruz…
Ardından geri dönüyoruz, tümüne de teşekkür ederek…
8 Ağustos 2018 günü ise bu kez Kayıplar Komitesi araştırma görevlileri Hris Hristoforos ve Sıla Murat’la birlikte bir kez daha Tseri’nin yolunu tutuyoruz. Öğrenmiş olduklarımızı onlarla paylaşmak ve bildiklerimizi aktarmak, bu olası gömü yerlerini onlara da göstermek istiyoruz…
Yine yaşlı Kıbrıslırum’u da yanımıza alıyoruz ve önce Tseri-Lefkoşa anayolu yakınındaki dereyatağına gidiyoruz.
Gerek yaşlı Kıbrıslırum, gerekse başka bazı Kıbrıslırum okurlarım, bu bölgeye bazı “kayıp” Kıbrıslıtürkler’in gömülmüş olduğunda ısrarlı.
Daha önce de Kayıplar Komitesi bu konuda bilgilendirilmiş. Bu bölgede kazıya başlamışlar ancak kazmakta oldukları kuyuda su görülünce – herhalde yağışlı günlere de rastgelmişti bu – Kayıplar Komitesi kazı ekibi buradaki kazıya ara vermiş.
Bir Kıbrıslırum okurum bana göndermiş olduğu notta, “Kazdıkları yerin tam 30 metre ilerisindeki kuyuyu araştırmaları gerekir” diyor.
Bu okurumun verdiği bilgileri de Kayıplar Komitesi yetkililerine aktarmıştım…
Bu bölgeye içinde beş “kayıp” Kıbrıslıtürk’ün gömüldüğü anlatılıyor, Latça’da durdurulup yoldan alınan beş Kıbrıslıtürk’tü bunlar… Baf’tan ve Leymosun’dan Lefkoşa’ya gelmişler ve 30 Nisan 1964 tarihinde geri dönüş yolundayken Latça’daki barikatta durdurularak ortadan “kayıp” edilmişlerdi…
Almiros denen bu dere yatağında bir kuyuya gömülmüş oldukları anlatılıyor.
Bu beş Kıbrıslıtürk, “intikam” gerekçesiyle öldürülmüş – onları öldüren de Latçalı bir Kıbrıslırum imiş – bu “intikam”ın gerekçesi de, yakın bir akrabasının Baf Kapısı’nda o günlerde bazı Kıbrıslıtürkler tarafından öldürülmüş olmasıymış…
Sözünü ettiğimiz beş “kayıp” Kıbrıslıtürk’le ilgili olarak yıllar önce bu sayfalarda ayrıntılı biçimde yazılar yazmıştım, onların öyküsünü araştırmıştım… 10 Şubat 2015’te de yani bundan tam dört yıl önce yine bir Kıbrıslırum okurumuzun bu konuda bildiklerini bu sayfalarda şöyle paylaşmıştım:
“Baf’a giden otobüste bulunan Kıbrıslıtürkler, intikam için öldürülmüştü…”
Bir Kıbrıslırum okurumuz şu bilgileri paylaşmak istediğini söyledi:
“1964 yılında Latçalı bir Kıbrıslırum, Baf Kapısı’nda bazı Kıbrıslıtürkler tarafından öldürülmüştü. Bunun üzerine Latça’dan bir grup Kıbrıslırum da “intikam alacaklarını” söylemeye başlamışlardı.
Baf’a giden bir veya iki otobüste bulunan Kıbrıslıtürkler, Latça’dan alınarak Tseri köyü yakınlarına götürülmüş ve orada teker teker infaz edilerek gömülmüşlerdi.
Tseri’de Almiros adlı bir derecik vardır, bu derenin kenarına gömüldüydü bu Kıbrıslıtürkler, böyle duyduyduk biz daha sonraları…
Ben bu Kıbrıslıtürk “kayıplar”ın tam olarak nereye gömülmüş olduğunu bilmem ama Almiros adlı dereciğin çevresini Kayıplar Komitesi araştırırsa belki onları bulabilirler…”
Bu Kıbrıslırum okurumuza paylaştığı bu değerli bilgiler için teşekkür ederiz.
Kıbrıslırum okurumuzun sözünü ettiği Baf’a giden iki otobüsten “kayıp” beş Kıbrıslıtürk bulunuyordu… Bu grup 30 Nisan 1964’te “kayıp” edilen Mehmet Sinan, Pembe Mehmet Sinan, Mehmet Ahmet, Kamil Mehmet ve Fezile Ali idi. Sanırız okurumuz bu gruptan söz ediyor…
Konuyla ilgili olarak araştırmalarımıza devam edeceğiz…”
(YENİDÜZEN – Kıbrıs: Anlatılmamış Öyküler – Sevgül Uludağ – Şubat 2015)
“Kayıp” edilen bu beş Kıbrıslıtürk, iki kamyonla Lefkoşa’dan Baf’a gidiyordu – kamyonlardan birisini Kamil Mehmet, diğerini de Mehmet Ahmet kullanıyordu… Mehmet Sinan ve eşi Pembe Hanım ile Fezile Ali de bu kamyonlarda yolcu olarak bulunmaktaydı. Fezile Ali’yi Leymosun’da evine bırakacaklardı. Kendileri de Baf’a döneceklerdi… Kamyonlarda yolcu olarak bulunan Mehmet Sinan ve Pembe Hanım ile Fezile Ali, Lefkoşa’da bulunan evlatlarını 1963 çatışmaları nedeniyle merak ettikleri için görmeye gelmişlerdi ve 30 Nisan 1964’te geri evlerine dönüyorlardı. Kamil Mehmet ve Mehmet Ahmet ise, kamyonculuk yaparak hayatlarını kazanmaktaydılar. Baf’tan Lefkoşa’ya bir fotoğrafçı evini taşıyordu ve onun eşyalarını Lefkoşa’ya getirmek için buraya gelmişlerdi.
Mehmet Ahmet’in kamyonunun plakası TAC51, Kamil Mehmet’in kamyonunun plakası ise BX932 idi.
Sıla ve Hris’le ve yaşlı Kıbrıslırum şahidimizle birlikte dereyatağının içinden geçiyoruz – bu bölgede, bazı “kayıp” Kıbrıslıtürkler’in nereye gömülmüş olabileceği hakkında bildiklerini paylaşıyor şahidimiz… Bu konuda daha geniş bilgiyi nereden bulabileceklerini de aktarıyor.
Tüm bunlar tümüyle gönüllü olarak, insani olarak yapmakta olduğumuz bir görev – hem bizim, hem şahitlerimiz ve okurlarımız için bu böyle…
Fotoğraf çekip koordinatlar alıyor Sıla ve Hris ve ardından Tseri’ye geri dönüyoruz.
Daha göstermemiz gereken başka olası gömü yerleri var…
DEVAM EDECEK