Uyutmasınlar bizi, ne olur!

Cenk Mutluyakalı

 

İnsan, yanıt bulmakta zorlandığı soruların kıyısında boğuluyor bazen...
Kıbrıs’ın güneyinde seçim zaferi, adeta ‘Atina’da gibi kutlanırken mesela...
Yunan bayrakları ile...
Tek bir ‘Kıbrıs haritalı’ bayrak arıyor gözleriniz...
“Niçin” diyor insan, ister istemez...
Niçin?
Sonra aklıma geliyor, Kleridis’in sözü...
“En şansız bayrak” diye, “Kıbrıs Cumhuriyeti” bayrağına demişti...
Kimse yok, uğrunda kavga verecek...

***

"Berfo Ana" öldü, geçen hafta...
Oğlu, göz altına alınmıştı 12 Eylül 1980 darbesi sonrası...
Ve haber çıkmamıştı bir daha...
105 yaşına kadar oğlunu aradı...
Meydanlar oldu mekanı, ‘cumartesi anneleri’nin hüznünde...
Ve bir tümör, midesinden vurdu Berfo Ana’yı, 105’inde...
“Tek dileğim ölmeden oğlumun mezarını görebilmek” demişti.
Göremedi...
Nasıl da düğümlenir kelimeler, boğazında insanın...

***

Onca ‘küçük mesele’ arasında, çok da gündemimizde yer tutmadı...
Oysa, Türkiye Savunma Bakanı’nın Meclis’ten açıkladığı rakamlar, dehşet ötesiydi...
Son 1 senede pusu, silahlı saldırı, terör ve savaşta ölen asker sayısı 601...
Çok acı...
Ve daha acısı...
Aynı sürede, intihar eden personel sayısı, 965 ...
Bu nasıl olur...
Ve nasıl izah edilir bu ‘tablo’nun sonucu...
İnsan, çıldırır düşündükçe...

***

İnsan yaşamından daha değerli ne olabilir ki hayatta...
Ve aşırı milliyetçilik, düşmanlık, savaş çığırtkanlığı, kimi mutlu eder ‘silah tüccarları’ dışında...
Bir de...
Yaşamını ‘ganimet’e adayanlar, ‘çatışmalar’ üzerinden ekmek yiyenler, kendilerini ‘düşmanlık’ üzerinden konumlayanlar....

***

Partizanlık, işsizlik, adaletsizlik, ilkesizlik; iş, arsa, maaş, kredi...
Evet, hepsine karşı mücadele etmeliyiz... Ama en fazla ‘barış siyasetine’ ihtiyacımız var, her koşulda.
‘Barışma’ kültürüne...
Öyle ‘sözle’ değil, elle tutulur, gözle görülür işle, icraatla, eylemle...
Barış inşasından vazgeçmeyelim hiç.. VE izin vermeyelim, ‘uyutmasınlar’ bizi, ne olur...