Korkularımız var.
Sebebi açık: Türkiye’de yaşananlar.
Yani soluk borumuz, burnumuzun dibi!
‘Kuvvetler ayrılığı’nın kaybolduğu bir ‘korku imparatorluğu’na dönüştü, denizin ötesi.
***
Türkiye-KKTC bürokratları “Ekonomik Program” görüşüyor, şapkadan “yargı” çıktı!
Ne alaka?
“Ekonomideki tıkanıklıklara yönelik mevzuatlar” diyor, kimi kaynaklar...
Yani “yargının işleyişi” değil.
“Yargıçlar rahatsız” diyenler de var.
Tufan hoca hukuk sistemimize yönelik değişim iddialarına “mümkün de değil, gündem de” sözleri ile bir nebze hepimizi rahatlatıyor.
***
Korkuyorum yine de.
Niye?
Çünkü Türkiye’de “yargı bağımsızlığı”na dair güven, yerlerde sürünüyor!..
Gazeteci Can Dündar örneği ortada; şimdi duruşmaya iki gün kala savcı değişiyor.
Suç yokken ortada, tek bir delil ve emare yokken, senelerce “güneş yüzü” görmeden hücreye tıkılan yüzlerce, binlerce insan var.
Siyaset hele de baskıcı, otoriter, diktatör heveslisi beyinler yargıyı teslim alabiliyor.
Oysa Kıbrıs bambaşka...
Evet, yargımız hantal...
Adalet gecikiyor, doğru...
‘İcra’ kararları uygulanmıyor, Anayasa Mahkemesi’nin kararları görmezden geliniyor...
Ama yargımız bağımsız!
***
Terör saldırıları ile birlikte, tüm dünya ülkeleri “güvenlik” önlemlerine kilitlendi. .
Bakanlar Kurulu’muz da 7 tasarı hazırladı, Meclis’e sevk etti.
Korkuyorum yine...
Sebebi aynı, Türkiye’den yansıyanlar...
Polis de aynı merkeze bağlı, asker de...
“Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Denetlenmesi Yasa Tasarısı” dedikleri, telefonların dinlenmesi...
Meclis’in önceden kabul ettiği “özel yaşamın korunması” yönünde bir başka yasa olsa da insan ürküyor...
Bir diğer tasarı, izleme...
“Muhbirler” için tasarı, diğeri...
“Gizli soruşturma” için yine...
Tasarıların isimlerini okurken dahi tüylerim diken diken oluyor...
***
GÜVENLİK hem hassas hem de önemli.
Belki de bu yasal düzenlemeler gerekli.
Başbakanı bu ülkenin, bakanları, komutanları, elbette toplumun güvenliğini istiyor.
Ama korkuyorum.
ŞEFFAFLIK tüm korkularımızın ilacı.
BİLGİ, ARAŞTIRMA şart bu süreçte...
Tüm bu tasarılar toplumla, uzmanlarla, sivil örgütlerle, sendikalarla, medyayla paylaşılmalı ki, “didiklensin” iyice...
Altı üstüne getirilsin, üstü altına...
Yangından mal kaçmasın, ne olur.
Evet, GÜVENLİĞİMİZ önemli...
Ama korkularımız da haksız değil hani...
Yargı bağımsızlığı gibi... Özgürlükler gibi...
“Kelin merhemi olsa kendi başına sürerdi” diyeceğimiz Türkiye, iyi bir referans değil ne yazık ki...