Dila ŞİMŞEK
Mehmetçik’te yaşayan seyyar satıcı Umut Selengüçlü, köydeki yerli üretimi altı yıldır her gün Lefkoşa’ya taşıyor, işini ve karşılaştığı zorluklarını anlatıyor.
Yola saat 6’da çıktığını belirten Selengüçlü, her gün yaklaşık dört saatini araba sürerek geçirdiğini söylüyor.
“Yollar, trafik derken yavaş yavaş gelmeye özen gösteriyorum. Bu sebeple de yola çok erken saatte atılıyorum. Saat 8’de Lefkoşa’da olmam gerekiyor” diyor.
“Lefkoşa’ya gelerek bu katkısız üretimi insanlarla buluşturuyorum”
Selengüçlü, satışa sunduğu lokum ve diğer tatlı ürünlerinin hepsinin yerli üretim olduğunu dile getiriyor. “Köydeki akrabalarım bu tatlıları üretiyor. Ben de tam altı senedir her gün, Lefkoşa’ya gelerek bu katkısız üretimi insanlarla buluşturuyorum” diye konuşuyor.
“Bu ürünler tamamen doğaldır. Bal, üzüm, fıstık gibi yiyeceklerden üretiyorlar” diyor.
“Aslında polis olmak istemiştim”
Bu işinden önce uzman çavuş olarak çalıştığını ifade eden Selengüçlü, “Aslında polis olmak istemiştim. Sınavda başarılı olamayınca bir süre güneyde, sonra da yurtdışında çalıştım. Biriktirdiğim kazançla ülkeme geri döndüm. Sonrasında da akrabalarımın üretimini desteklemek, aynı zamanda da bir gelir elde etmek adına bu işe başladım. İşimden çok memnunum. İnsanların talebi de var. Özellikle yerli halk, yerli üretimi gördüğü için büyük ilgi gösteriyor” şeklinde konuşuyor.
“İnsanlara ikramda bulunmam, güleryüzlü olmam gerekiyor”
İşinin zorluklarını anlatmaya başlayan Selengüçlü, yazın sıcağından, kışın soğuğundan yakınıyor. “Oturma gibi bir lüksüm yok. Devamlı ayakta durarak, insanların ilgisini çekmeye çalışmak, onlarla iletişime geçmek, sohbet etmek durumundayım. İnsanlara ikramda bulunmam, güleryüzlü olmam gerekiyor” diyor.
“İşimin zor yanları tabii ki var, ancak ben şükrediyorum”
Selengüçlü, sözlerine şöyle devam ediyor: “İşimin zor yanları tabii ki var, ancak ben şükrediyorum. İşimi seviyorum, buradan bir şekilde kazancımı elde ediyorum. Dilerim ki insanların da ilgisiyle bu şekilde devam ederim. En büyük isteğim sağlıklı ve mutlu bir yaşam…”