Neriman Cahit

• Yazdığınız bir cümlenin bir değeri olduğunu /olması gerektiği – bilinci ile donanın.
• Yani kendinize dışarıdan bakabilmeyi deneyin…
• Yazdığınız her satırı şiir saymanın kolaycılığına hiç düşmeyin.
• Yazının hiçbir türü (Şiir, öykü, roman, deneme) iç dökme aracı değildir. Anlattıklarınızın bir amacı olmalı…
• Ayıklamayı – yani, kendi yazdıklarınıza kıymayı – öğrenin ve yapın…
• Yaşadıklarınızı / aklınızdan geçen her şeyi “olduğu gibi” yansıtmak, edebiyattan çok belgeselliktir…
• Acele etmek yok… Çok çalışın – kafa yorun…
• Hamur karmayı bilmeyen birinden ekmekçi olmaz…
• Her insanın hayatında aşklar, acılar var. Ama onları yazacaksak edebiyatın kuralları içinde ve bize özgü yazmalıyız…

DİLİNİZİ SEVİN LÜTFEN… SAYGI DUYUN…

SİZİ SİZ YAPANIN O OLDUĞUNU SAKIN UNUTMAYIN…

• Hayatta aşktan başka yazılacak şeyler de var… Farkındalığınızı geliştirin…
• Okuyun…
• Notlar alın…
• Ve yazın lütfen…
• Yazdıklarınızı bu konuda bilgi sahibi – bir yakınınıza… Ya da öğretmeninize okutun…
• Çok çaresiz kalırsanız ‘bana’ getirin… Size yardıma hazırım…

Kİ YILGINLIK…

Senin yaralı gülüşlerini kaçırıyorum…

Açık denizlerde sığınacak başka limanım yok biliyorsun

Sınırları mayınlı ömrümüzden arta kalan ayrılıklar

ki birer suç hanesidir savunmasız…

yakmaya geciktiğiniz ateşin şavkı

Vuruyor da yaralı yüzümüze

Eskiyoruz beklemelerde

ki biliyorsun zorda kalınca kişi

a, b, c’sini öğrenir beklemenin yeniden

Yüzüm yağmur serinliğini unutmuş olur

tekmil yaz sıcağında

bağışlamaz mevsimsiz gidişlerini

yorulurum… Yılarım…

Ki yılgınlık en eski tarihidir

Bir kadının…

Neriman CAHİT