SEÇİM DEĞERLENDİRMELERİ (2)
 

Henüz ‘değişim’ isteği yok, kandırmayalım birbirimizi...
Çünkü ‘değişim’in bir içeriği, ideolojisi ve özeleştirisi olur, yaşamın pratiğine dair...
‘Değişim’ yok, ‘değiştirme’ var şimdilik!
İşte bu nedenle ‘öfke körlüğü’nden kurtularak şu gerçeği de görmek gerekiyor:
Toplumun çoğunluğu ‘yerel seçim’lerde, yirmi sene aynı koltukta oturan isimlerin neredeyse tamamını görevden aldı.
Tek başına ‘parti içi tartışmalar’la da açıklanamaz bu...
Çünkü ne ‘parti içi kavgalar’ yeni, ne de ‘seçmen’in farklı adaylara yönelmesi...

***

Siyasette ‘parti’ler ‘araç’ değil ‘amaç’ olduğundan beri...
Hem büyüyor ‘güven’ sorunu...
Hem de kaçıyor siyasetin gazı...

***

‘Ortak iyi’ye ulaşmak olmalı amaç...
Oysa sürekli bir ‘alt etme’ kültürü...
Hem ‘partiler’ arası hem ‘siyasetçiler...’
“İyi”ye “iyi” diyemiyorsunuz, bir başka partidense eğer...
‘İyi bir hizmet’ eğer ‘öteki’ partiden gelmişse ‘üzüntü’ yaratıyor adeta...
‘Parti’nin kazanmasından çok daha önemlisi ‘toplum’un kazanması oysa.
Bunun için var partiler...
Sürekli bir “öteki” üzerinden kendini anlatma ve var etme güdüsü...
“Nasıl daha antipatik oluruz” gayreti...
Sevgi, sevecenlik ‘ayıp’tan sayılıyor.
CTP ‘kendi içine’ kapanıyor giderek...
Gerisi, her sözlerinde CTP kötülemesi üzerinden kendilerini anlatıyor, ‘marifet’ten bilerek...

***

Lefkoşa’da ilk belediye meclis toplantısı...
CTP ‘en kalabalık grup’ olarak Belediye Meclisi’ne ‘asbaşkan’ vermek istemiyor.
‘Siyasi rekabet’ duygusu bence...
‘Ortak iyi’ye ulaşmak değil ‘öteki’ni alt etmek iç sesi.
“Denetleyici olacağız, solda birlik için adayımız Kanatlı” mealinde bir gerekçe koyuyor ortaya...
Çok da ‘samimi’ bir algı yaratmıyor.
Soldan bir isim öneriyor nihayetinde...
TDP ne yapıyor, ‘uzlaşı yok’ diyor.
Yine ‘siyasi rekabet’ duygusu...
O da güya CTP’yi ‘alt’ etmiş oluyor...
“Farklılıkları ayrılık olarak değil, zenginlik olarak algılayan çoğulcu sol siyaset” sözleri iş ‘particiliğe’ gelince bir anda silikleşiyor, içi boşalıyor.
Ve Lefkoşa’ya ‘tarihin’ en önemli yıkımını yaşatan parti ödüllendiriliyor.
‘İnsanların kalbini kazanmak’ kayboluyor, “sevgisizlik” tırmanıyor giderek siyasette, hem ülkede, hem de kendi içinde partilerin...
Bir diğerine ‘ders verme’ hırsları, yetmeli, bitmeli, gitmeli artık...