Zekai Altan

Mehmetcik’te uzun yıllar öğretmenlik yapan Baf bölgesi kökenli rahmetli Kani hoca  üzümün bereketini A. Beyazıt Adalıer’e şöyle ifade etti. ”İlk yıl dikilen bu çubukların yapraklarından dolma yapılıp yenir, iknci yıl dolma ve tadımlık üzüm yenir, üçüncü yıl aile ve yapılan masraflar karşılanır, dördüncü yıl da ilk kâr elde edilir ve beşinci yıl kükürer (kükrer) ve geliri ile ailemizi ve bizi geçindirmeye başlar”.
Üzümün verimli ve ekonomik ömrü 20-25 yıldır. 

Üzüm hasadı

Üzüm hasadı Temmuz ayında başlar. Mehmetçik köyünde ilk hasatta toplanan üzümleri önce bağ sahipleri yerdi. İlk toplanan üzümler gomu-gomşuya ve hısım akrabaya dağıtılırdı. Dağıtıan ilk hasat üzümler için de “Başımızın gözümüzün sadakası için” söylenerek dağıtılırdı. Evet, Temmuz ayı başlarında olgunlaşan üzümler kesilip çarşıya gönderilir. Bağ makası veya bıçak ile kesilen üzümler hurma dallarında zembillere veya kamıştan yapılan sepet ve köfünlere konurdu. Eşekler üzerindeki semerin her iki tarafına bağlanan köfün veya sepetler eşeklerle köye taşınırdı. Eşeklerle taşınan sepet ve köfünler 1968 yıllarına kadar devam etti. Mehmetçik’teki son bağ “Bağlar” bölgesi olarak bilinen bölgede idi. Bu bölgedeki bağlar Mehmetçikli rahmetli Mulla Salih Dede’ye ve diğer köylülere aitti. 1972 yılında aynı bölgeye genç bağ ekimine başlanınca buradaki bağlar da söküldü.
   

Sucuk Yapımı

Kıbrıslı’nın mezesi, tatlısı, mezesi ve ekonomik kazancı sucuklar.  Bağcılık olan bölgelerde Temmuz-Ağustos ayı geldi mi, her evde hummalı bir çalışma başlar. Traktörler arkasında trolilerle bir trafik. Bağ bozumu ile başlayan çalışma üzümlerin ezilmesinden ve sıkılmasına kadar yoğun bir süreç başlar ve devam eder. Ve sucuğun yapımı;  
Sucuk yapılacak malzemeler; 
1 – 1.5  metre uzunluğunda tütün ipliği yani kopmayan sağlam ip,
Badem veya ceviz,
Yorgan iğnesi,
Yapılışı
Badem veya cevizler yumuşayana kadar suda bırakılır. Bademlerin kabukları soyulmaz. Ondan sonra yorgan iğnesi ile seyrek veya sık sık ipe dizilir. Cevizler bütün veya yarım olarak da dizilebilir. Badem veya cevizlerin kaymaması için aralara düğüm atılır. Seyrek bademlerde her bademin arasına bir düğüm sık bademlerde de 10-15 badem arası düğüm atılır. Nedeni ise batırım esnasında badem veya cevizlerin kaymasını önlemek içindir. 
Sucuk paluzeye batırılarak yapılmaktadır. Sucuk yapılacak paluzenin kıvamı bademlerin ilk üç batırımda 4’e 1 yani 4 ölçü üzüm suyu 1 ölçü buğday unu hazırlanarak pişirilir. Ölçü olarak 800 gr’lık yoğurt kasesi kullanılır. Kıvamında pişirilen paluze ocaktan alınır ve içerisine ipe dizilmiş badem veya cevizler batırılır. İlk batırımları yapılan iplikler sonra merteğe asılarak kurumaya bırakılır. Batırım her gün günde bir kez yapılır. Sonraki üç batırımda paluze kıvamının daha yumuşak olması için ölçümüz 6’ya 1 olur. Son batırım ise sucuğun daha şeffaf, parlak ve düzgün görünmesi için ölçümüz 7’ye 1 olarak artırılarak yapılır. Batırımlar 7 gün içerisinde tamamlanır. 8. gün de sucuklar yemeğe ve satışa hazır olur.

Köfter

Köfter paluzesi sert olmalıdır. Bu nedenle 4.5 veya 5’e 1 oranı ölçü uygulanır. Pişen paluzemiz sinilere dökülür ve 10 saat soğumaya terkedilir. 10 saat sonra bıçakla baklava veya dörtköşe olarak arzu edilen büyüklükte kesilir. Kesilen köfterler üzerine el ile un serpilir ve ondan sonra da temiz bir bez veya çarşaf üzerine ters yüz olarak devrilir ve kuruması için güneşe bırakılır. Un konmasının nedeni ise köfterin çarşafa yapışmamasını önlemek içindir. Her gün günde bir kez ters çevrilerek kuruması sağlanır. Köfterler temiz bez veya çarşaf yerine paner (sele,sesta, paneri de denilmektedir)    üzerinde de güneşte kurutulmaya bırakılmaktadır. Bir hafta sonra yemeye hazır hale gelir. Eskiden uzun süre yani kış mevsiminde yenmesi düşünülüyorsaydı daha fazla ve sağlam kurutulması gerekir. Kış mevsiminde yenecek olan köfterler küplerde saklanırdı. Küplere konan köfterlerin üst ve aralarına yapışmaması için un serpiliridi. Küplerin hava almaması için ağızları ufak paner ile kapatılıp etrafı da çamur ile kapatılırdı. Köfterler eskiden ağır misafirlere ve düğünlerde ikram edilirdi. Ve ayrıca zivaniyanın vazgeçilmez mezesi olarak yenirdi.