İngiltere’de küçük yaşta çalışmaya başladı, 1993’te Kıbrıs’a geldi, kuaförlük işini çok seviyor

“İngiltere’de mutluydum, çalışma saatleri belliydi. Orada dükkanı kapattığımda evlere giderdim, işimi çok sevdiğimden duramazdım...  14 yaşında iken insanlar beni daha olgun sanırlardı. Çünkü küçük yaşta işlemeye başlamak insanı olgunlaştırır.  Doğruyu, yanlışı erken zamanda öğrendim.”

“1993’te Kıbrıs’a geldim, ani bir karar oldu. Eşim dedi bana çocuklar büyüyor onları Kıbrıs’ta büyütelim dedi. Kıbrıs’ı, kültürünü, akrabalarını bilsin çocuklarımız diye buraya yerleştik. Bu yüzden geldik yoksa orada daha çok maaş alırdım. Maaş’tan fazla bahşiş toplardım. Kıbrıs’ta daha fazla ezilirim.”

Levent Özdağ

Selmin Şişik, 12 yaşında başladığı kuaförlük mesleğini 40 yılı aşkın süredir yapıyor. İngiltere’de başladığı mesleğine kendi tabiri ile “Aşık” olan Selmin Şişik, Lefkoşa’da “She Hair Design”da insanlara renk vermeye devam ediyor.

Mesleğinize nasıl başladınız?
“12 yaşında İngiltere’de sadece Cumartesi günleri 4 saat giderek başladım. Babamın bir arkadaşının yanında işi öğrenmeye neler yapıldığını izleyerek başladım. Her hafta bir gün giderdim ve hoşuma gitmeye başladı. 1 ay sonra hergün okuldan kaçardım giderdim. Sonra öğrendiler benim o yaşta işlediğimi, sonuçta yaşım tutmazdı. 13 yaşında olmak lazımdı 4 saat işlemek için, sonra okuldan kaçtığım için okul bunu fark etti, imza atardım, teneffüste kaçardım. Kapıya geldiler, babama “kızınız işleyemez, kanunen çok büyük bir para cezası vardır” dediler. Bir müddet okula devam ettim yine kaçardım. Bu işe aşığım ve her şeyi göze almıştım. 15 yaşında bırakabilirdim okulu o dönem yasaya göre. 12-15 yaş arası müşteri potansiyelim oluştu. O kadar bir severdim, okul arkadaşlarımı davet ederdim eve, onların saçlarını yapardım. Dükkanda ve evde gece yarılarına kadar çalışırdım.”

Kıbrıs’a hangi yıl geldiniz?

 “1993’te buraya geldim. İngiltere’de mutluydum, çalışma saatleri belliydi. Orada dükkanı kapattığımda evlere giderdim, işimi çok sevdiğimden duramazdım. Babam da sert adamdı ve çok dışarı gidemezdim. 14 yaşında iken insanlar beni daha olgun sanırlardı. Çünkü küçük yaşta işlemeye başlamak insanı olgunlaştırır.  Doğruyu, yanlışı erken zamanda öğrendim.”

İş yerinde neler hissedersiniz, bir gününüz nasıl geçer?
 “Hızlı geçer. Çünkü bir mesleği sevdiğinde atmosfer de güzel, müşteriler de iyi olunca çabuk geçer zaman, hissetmeden gün biter. Ancak eve gittiğimde de otururum o saat ayaklarım başlar ağrımaya.”

n Hayatınızda hiç başka bir meslek düşündünüz mü?
n “Hiç düşünmedim. Eğer bu işi yapmamış olsaydım resim ile ilgili bir şey yapardım. Çizimim gayet iyidir okulda da söylerdiler bana resim ile ilgili bir şeyler yapmam için. Tiyatro ve müzik ile ilgilenirdim. Müzik kulağım da iyidir. Piyano, keman birçok müzik aleti çalabilirim.”

En çok neyi seversiniz işinizle ilgili? Saç boyama mı fön mü yoksa başka bir şey mi?
 “Hiç ayırmam çünkü o an neyi yaparsam o hoşuma gider. Saç boyama ise o an ona odaklıyım, başka bir şeyse ona odaklıyım.”

Kıbrıs ile İngiltere’yi karşılaştırdığımızda mesleğinizde ilgili ne gibi farklar var?
 “1993’te Kıbrıs’a geldim, ani bir karar oldu. Eşim dedi bana çocuklar büyüyor onları Kıbrıs’ta büyütelim dedi. Kıbrıs’ı, kültürünü, akrabalarını bilsin çocuklarımız diye buraya yerleştik. Bu yüzden geldik yoksa orada daha çok maaş alırdım. Maaş’tan fazla bahşiş toplardım. Kıbrıs’ta daha fazla ezilirim. Çocuklarım için geldik buraya 1 kızım, 4 oğlum var. Çocuklarımdan kızım öğretmen bir oğlum yurt dışında diğer iki oğlum yanımda yardım eder. İki yılda alıştım Kıbrıs’ta yaşamaya, evde yaptım uzun yıllar işimi. Evin bir kısmını salon yaptım ve orada yapardım. Sonra hükümet değişince evde olmaz dükkan dediler, 2 ayda boşaltmamı istediler. Kermiya bölgesinde 9 yıl dükkanım vardı. Şimdi yeni yerimizdeyiz. Ailem çok destek oluyor, eşim hep yanımdaydı onun desteği olmasa bu işi yapamazdım.”

En mutlu olduğunuz gün nedir?
“En mutlu olduğum zaman yoğun olduğum zamandır. Severek kalkarım her gün. İşlemediğim gün biraz agresif olurum. Alıştım, yoğun olmak hoşuma gider. Boş boş oturamam. Bir gün olmadı ki biri gelsin buraya da bugün canım saç yapmak çekmez filan. Severek, kalbimi, kendimi veririm müşteriye ve müşteri de bunu hisseder. Sahtelik yapmam neysem oyum.”

Yaşamak için hayalinizde bir ülke var mı?
“Kıbrıs’a alıştım ve kabullendim artık. Kıbrıs’ta ilk evde başladım işimi yapmaya 5 çocuk olduğu için. Hem çocuklara bakardım hem işimi yapardım. Her zaman hayal ederdim bir dükkanım olsun.”

Mesleğiniz size neler kazandırdı?
“Para diyemem ancak geçiniyoruz. İnsanları olduğu gibi tanımayı öğrendim. İnsanların sevgisi saygısı bana yeter. Değer vermeleri hoşuma gidiyor.”