“Söz uçar yazı kalır” lafı edebiyat için söylenmiştir.
Oysa...
“Söz” önemlidir.

*  *  *

Talat dedi ya, “Memleketin dingili koptu.”
Haklı!
Yine de, “askeri kantinler yasa dışıdır, kapatılmadır” sözlerini okurken...
Kendimi tutamadım, bağırdım:
“Başkan, siz niye kapatmadınız, görevdeyken, niçin?”
Hem Başbakanlık yaptı.
Hem de Cumhurbaşkanlığı.
Ertesi gün baktım, pek çok insana aynı itirazı dile getirdi.

*  *  *

“Sözle pratiğin buluşmadığı” bir yarı coğrafyada yaşıyoruz.
İnsanlar gerçekleri görüyor.
Söylüyor da!
Ama kendisi dahil, çoğumuzun sözü ve pratiği örtüşmüyor.
Kimi istiyor, yapamıyor.
Kiminin yüreği yetmiyor.
Kimi sadece konuşuyor!

*  *  *

Hani kapalı mekanlarda sigara içilmeyecekti ya!
İlk günler... İlk sözler...
Önceki akşam bir bara gittim.
Duman altı!

*  *  *

Ulaştırma Bakanı internette indirim müjdesi vermişti.
“Yarı yarıya düşecekti” rakamlar!
Dün yeniledim, evdeki interneti...
590 TL...
Yarı yarıya denmişti ya...
İki katı !

*  *  *

“Konuşurken” bir başka yüzümüz var, “yaşarken” başka!
Sözün pratiğe dönüşmesini engelleyen statüko betonlaştı.
Çimento sert!
Siyasetçi, yurttaş, sendikacı, gazeteci, tüccar, hayvancı, çiftçi, patron hep beraber yoğrulmuş.
O nedenle...
Dingil çoktan koptu...

*  *  *

“Söz” uçar “hayat” kalır!
Umursamasak da!