- “Hepimiz birer solucana yem olacağız, bu hayatta siz de iz bırakabilirsiniz” -

Hani tüm öğrencilerin sıraların üzerine çıktığı bir sahne var.
Yüz kez izlesem, usanmam…
‘Ölü Ozanlar Derneği’…
Ve ezberleri bozan o müthiş öğretmen!..
Dünyaya ve hayata bir başka yerden bakabilmek, çok daha özgür, daha cesur…
İnsan yaşamında ‘kalıcı’ etki bırakan ender filmlerden biridir…

***

“Kitabı mı daha güzel filmi mi?”
Pek çok eserde, ‘kitabı’ derim!..
“Ölü Ozanlar Derneği”nde ( bir de Piyanist ) filmi!..
Sebebi Robin Williams’tır elbette…
Ölü Ozanlar Derneği’nin yazarı Nancy Kleinbaum dahi eminim, Robin Williams’ın oyunculuğu karşısında ‘dudak bükmüştür’ kitabın etkisine….

***

Robin Willams’ın ‘öldüğünü’ söylediler dün, sabah sabah…
Yalan!..
Çünkü herkesin solucanlara yem olacağı bu kocaman tarlada, Robin Willams gibiler yaşıyor hep, kuşaktan kuşağa...

***

Tam da ‘devrimci’ bakış açısının özetidir aslında, ‘Ölü Ozanlar Derneği’…
Dayanışmayı anlatır, özde…
Öyle ‘göstermelik’ değil…
Ama tek başına da ‘dayanışma’nın yetmediğini…
Eğer ‘özgürlük’ yoksa…
Ve size dayatılan kalıpları yıkabilme cesareti…

***

“Kim ne derse desin, sözcükler ve düşünceler dünyayı değiştirebilir…”
Eğer bilinçle, ilkeyle, cesaretle ve eylemle birleşirse…

***

Keşke başımızda Robin Willams’ın “Ölü Ozanlar Derneği”nde oynadığı John Keating gibi bir karakter olsa…
Çok değil bir sene…
Ve yırtabilsek ‘statüko’nun defterlerini…
Masaların üzerine çıkabilsek, ‘kendimizi kandırmak’tan vazgeçerek…
‘Yüzsüzlüğümüz’le yüzleşebilsek hep birlikte…