Ben küçükken büyüklerin konuştuğu ortamda söz almak istediğimde annem bana hep “Sus! Büyükler konuşurken küçüklere söz düşmez.” Derdi. Hatta bunun bir atasözü var:“Su küçüğün, söz büyüğün.” Diye. Anlamı büyükler konuşurken çocuklara söz düşmez…

Yaşadığımız bu güzel adada her gün yeni bir yolsuzluğa uyanırken, asgari ücret açıklanır açıklanmaz her hizmete gelen zamlarla boğuşurken, çocuklar okullarda siyasilerin çıkarları yüzünden altyapısız eğitim görmeye çalışırken, eğitim sistemi çökmüş, okullarda çocuklar ses çıkarmaya çalıştığında yönetimler çocuklara “Sus!” derken söz sizin olmuyor mu? Niye susuyoruz? Biz sesimizi duyurmaya çalışırken bize çocukken söylediğiniz gibi sözünüz, lafınız nerede?

Ama bir genç olarak her genç ve yetişkine bir sözüm var. Bu ülkede her şeyin farkında ve donanımlı yüzlerce genç, her geçen gün daha da karanlığa gittiğimiz bu günlerde, aydınlığa ulaşmak için mücadele ediyoruz. Liyakatsız, kurultay hesaplı atamalar yapılmasın, hırsızlıklar yüzünden her geçen gün bir hizmet daha zamlanmasın diye, Kıbrıs adaletin ve liyakatın ışığıyla yönetilsin diye sesimizi yükseltmekten, adalet veya liyakat için savaşmaktan vazgeçmeyeceğiz.

Yani sayın büyüklerim, size sözümüz var: bu adanın ışığı biz gençleriz. Sesinizi her adaletsizlikte bizim için, geleceğimiz için, en önemlisi Kıbrısımız için çıkarın!