İçimizdekiler/ Ülviye Akın Uysal

(Gazeteci)

Kendimi tek kelime ile tanımlayacak olsam, “sevgi dolu” derdim.
Şu an yaptığım işi yapmasaydım, yetenekli olup müzisyen olmak isterdim.
Benim gündemimi en fazla meşgul eden, işimdir.  Haftada 7 gün, günde 24 saat gazetecilikle yaşarım.
Kayıtsız kalamadığım şey, haksızlık, terbiyesizlik.
En büyük pişmanlığım, yok. Olmuş, bitmiş, geçmiş şeylerle uğraşmamaya çalışırım.
En büyük sevincim, torunum Denzel.
Hayatımın dönüm noktası, 70’li yılların başlarında İngiltere’de bilgisayar okumuş olmam.
Beni en çok etkileyen yazar, Aziz Nesin.
Başucumdaki kitap, Bilgelik Hikayeleri.
En keyif aldığım müzik, Leonard Cohen, Dance me to the end of love.
En son izlediğim film, Mevlana belgeseli.
Kendim için son aldığım şey, Haris Alexiou’nun son CD’si.
Dolabımdaki en gereksiz şey, yok.
Benim için alınabilecek en güzel hediye, içten bir tebessüm.
Kendimle ilgili değiştirmek istediğim şey, yok.
Kendimde beğendiğim özellik, herkesi seviyor olmam.
Olmasa da olur, mutsuzluk.
Olmazsa olmaz, sevgi.
En iyi yaptığım yemek, iskender dönmez.
Hayalimdeki dünya, barış içinde bir dünya.
Aşk benim için, olmazsa olmaz.
Onunla çok tanışmayı isterdim, Sophia Loren.
Görmek istediğim yer, Moskova.
Mutlaka yapmak istediğim, kafamda planladığım kitapları yazmak.

Son olarak söylemek istediklerim… Ben bencil bir insanım. İnsanları severim. Onları (beni sevenleri de sevmeyenleri de) bencilce severim. İçimde o güzel ve pozitif duyguyu, sevgiyi taşımak için. Çocuklara, küçük de olsa, hediye vermekten çok hoşlanırım. Bunu bencilce yaparım. Sırf gözlerindeki o sevgi pırıltısını görüp mutlu olmak için.