Yazı Dizisi:17

Erdinç Gündüz

Ankara’da ortak evimiz bir üretim merkezine dönüşme yolundaydı.  Saatler süren üçlü çalışmalar devam ediyor, sürekli birşeyler üretiliyordu. Üretilenler arasında Kıbrıs türküleri olduğu gibi, türkü formunda, derlediğimiz manileri kullanarak yaptığımız şarkılar yanısıra, başka besteler de vardı. Sorun, bunları nasıl ve nerede değerlendireceğimizdi.

Yoğun çalışmalar sürerken, bir akşam üzeri, kapımız çalındı. O dönemin Türkiye’deki en büyük plak şirketlerinden biri olan Grafson’un sahibinin oğlu Güner Ümit karşımızdaydı. Yanında da Mustafa adlı prodüktörü vardı.  Tanışma, tanıştırma faslından sonra “Sizi dinlemeye geldik” deyiverdi Güner Ümit. Çok şaşırmış, çok heyecanlanmıştık... Ne istedikleri, amaçları açıktı.  Güner Ümit ‘Kent Plak’ isimli yeni bir şirket kurmuştu ve bizimle bir plak anlaşması yapmak istiyordu. 

Uzun bir sohbet oldu o gün. Sonraki günlerde iki veya üç kez daha biraraya geldik, konuştuk, tartıştık. Sonunda da prensip anlaşmasına vardık. Bir yıllığına bir sözleşme yapacaktık... Dört 45’lik plaklık bir sözleşmeydi. Bu dört plaktan birincisi ‘Kıbrısım-Dolama’ olacaktı. Diğerlerinin kayıtları için İstanbul’daki Sayan Stüdyoları kullanılacaktı.. v.s.

Birkaç noktada farklı görüşleri vardı.  Örneğin, bütün şarkılarımızı üç sesli okumamıza pek de sıcak bakmıyorlardı. Bir de,  Kıbrıs ağzı konusunda tereddütleri vardı.  İkisinde de tereddüt, hemen hemen aynı çizgideydi.  Türkiye’deki müzikseverlerin üç sesli şarkılara pek alışkın olmadığını, bunu yadırgayabileceklerini savunuyorlardı. Kıbrıs ağzının ise kabul edilemeyebileceği kaygısını taşıyorlardı.

Ne üç sesli şarkılardan ne de Kıbrıs ağzından asla vazgeçmeyeceğimizi  kesin bir dille söyledik.  ‘Kıbrıs ağzı’ konusunda,  Karadeniz, Güneydoğu türküleri, Azeri şarkıları örnek gösterdik ve sonunda bu konuda ortak bir yol bulduk. Plakların bir yüzünde standart Türkçe ile diğer yüzünde ise Kıbrıs ağzı ile okunacak şarkılar yer alacaktı.

Anlaşma sağlandı ve sözleşme imzalandı.  Sıra kayıtlara gelmişti.

*  *  *

Kıbrıs’tan gelip bize katılan Ferahzat’ı da aramıza alarak, sekiz saatlik bir gündüz otobüs yolculuğundan sonra İstanbul’a varmıştık.  Otele yerleştik. Ertesi sabah ise kendimizi Sayan Stüdyoları ve  kayıt masasındaki Aykut Sporel’in karşısında bulduk.  Tesadüf sonucu, Türk müziği sanatçılarından Taner Şener ve Öztürk Serengil de oradaydı. Taner Şener de Öztürk Serengil de yeni plaklarının kayıtlarını bir gün önce tamamlamışlardı. Son bir kez dinlemek için oradaydılar. Tanışma merasimi ve biraz sohbet sonrasında kayıtlara başlamıştık bile. Önce Kıbrıs Gelini ve Ölüm Allahın Emri, daha sonra da Gelmedin ve Yine Seni İsterdim Ben şarkılarımızı kaydettik.

********************************************************************************

Grafson – Kent Plak

Ben Bayrak Radyosu arşivi için,  Ankara’daki plak temin işini yürütmekteydim.  Görevim, yeni çıkan plakları alıp Kıbrıs’a, Bayrak Radyosu’na göndermekti. Grafson da  Ankara’daki en büyük plak deposuna sahip şirketlerden biriydi. Güner Ümit’le orada tanışmış, amacımı anlatmış ve indirim almaya çalışmıştım. Kahveli, çaylı sohbetler sırasında müzik grubumuzdan da söz etmiştim.  “Bakarız....İlgileniriz...” gibi sözler söylemişti ama galiba ben ciddiye almamıştım. Daha doğrusu ‘Grafson’da plak yapmak bana uzak bir hayal gibi gelmiş de olabilirdi.  Güner Ümit’in  “Bakarız.... İlgileniriz...” sözlerinde ciddi olduğunu, kapımızı çaldığında anlamıştım.

********************************************************************

Öztürk Serengil ve Taner Şener

Öztürk Serengil’in şarkısı “İşta Kapı İşte Sapı” adını taşıyordu.  Hem sözler hem de Öztürk Serengil’in söyleyişi çok ama çok komikti. Dinlerken dakikalarca, kahkahalarla gülmüştük.
Taner Şener ise son 45’liğinde yer alacak iki şarkıyı yeni tamamlamıştı.  Bizlerle tanışmaktan çok mutlu olmuş gibi görünüyordu. ‘Yine Seni İsterdim Ben’ şarkısının kaydı tamamlandığında “Ben bu şarkıyı okumak istiyoruuuummm” diye tutturmuştu.  Güner Ümit “Daha sonra konuşuruz” diyerek kapatabilmişti konuyu.