“KKTC” kendi kuşaklarını yaratıyor.
Bu yalancı düzen yeni insanları sarıp sarmalıyor, yeni değer yargıları oluşturuyor, yeni ilkesizlikler büyütüyor.
İşçisi sermayesi benzeşiyor böylece...
Solcusu sağcısı aynılaşabiliyor...
Yalanla gerçek yan yana yarışabiliyor.
Vicdanlısı zorbasını kıskanıyor.
Kirli temize karışabiliyor.
İnsanların konuştukları değil sustukları üzerinden okunuyor, “KKTC”nin değerler manzumesi...
Bir tarih “seslerle” değil “sessizliklerle” yazılıyor.

*  *  *

“KKTC” kendi fırsatlarını yaratıyor.
Adaletsizlik, eşitsizlik, dünyasızlık içinde sunulan bu fırsatlara ulaşmanın yolu çoğunlukla riyakarlıktan ve yaranmadan geçiyor.
Yağma düzeninin altını üstüne getirirken yığınlar; altı da bir oluyor böylece, üstü de!
Küfleniyor!
Çürüyor!
Kokuyor!

*  *  *

“KKTC” kendi kuşaklarını yaratıyor.
Kendi düzenine uyumlaştırıyor siyasetçisini, aydınını, sendikacısını, akademisyenini, yatırımcısını...
Uyuşturuyor, uyutuyor ve unutturuyor böylece...

*  *  *

Ada’nın bölünmüşlüğüne razı olmak yoktur idealist bir yurtseverin sözlüğünde, hele solculuğun buralardaki abecesi tüm Kıbrıs’tır, tek Kıbrıs. Buna dahi şüpheyle bakılıyor.

*  *  *

Kıbrıslı Türklerin ve Kıbrıslı Rumların çıkarlarının birbirine “tezat” yani “karşıt” olduğunu öğrettiler hepimize...
Böyle böldüler!
Böyle parçaladılar!
Böyle böyle benzettiler!
Hepimize “hiçliği” dayattılar.
Bizim yerimize yönettiler, seçtiler, karar verdiler, ilan ettiler, sattılar, aldılar, paylaştılar, üleştiler, bölüştüler, azalttılar, çoğalttılar.
“Formüller” yazdılar, bizim yerimize!
Bayraklar boyadılar...

*  *  *

Kıbrıslı Türklerin ve Kıbrıslı Rumların acıları, umutları, hayalleri, gaileleri, yarınları ortaktır.
Ortaktır yurtları...
Buradan başlayabiliriz, yeniden çoğalmaya...

İşte o zaman, yeni kuşakları, çok daha evrensel düşlerle büyütürüz, hiçliği unutarak.