(Bisiklet Evi sahibi)

Kendimi tek kelime ile tanımlayacak olsam… Deli

Şu an yaptığım işi yapmasaydım… Sanırım işsiz kalırdım

Benim gündemimi en fazla meşgul eden… Kıbrıs

Kayıtsız kalamadığım şey… Haksızlık

En büyük pişmanlığım… Babama onu sevdiğimi hiç söyleyememiş olmam

En büyük sevincim… Sevdiklerim

Hayatımın dönüm noktası… Annemin bana hamile kalması

Beni en çok etkileyen yazar… Jules Verne

Başucumdaki kitap… Çoktandır yok

En keyif aldığım müzik… Psikolojik durumuma göre değişken

En son izlediğim film… Bohemian Rapsodi

Kendim için son aldığım şey… 15 çift çorap

Dolabımdaki en gereksiz şey… Takım elbise

Benim için alınabilecek en güzel hediye… Sevgi

Kendimle ilgili değiştirmek istediğim şey… Haksızlıklara karşı verdiğim tepki

Kendimde beğendiğim özellik… Kendimi beğenmemiş olmam

Olmasa da olur… Milliyet

Olmazsa olmaz… İnsanlık

En iyi yaptığım yemek… Yok

Hayalimdeki dünya… Sanırım başka bir gezegende

Aşk benim için… Yaşam

Onunla çok tanışmayı isterdim… Orhan Veli

Görmek istediğim yer… İnsanın zarar veremediği her yer

Mutlaka yapmak istediğim… Uçurtma uçurmak

Son olarak söylemek istediklerim… Tüm bu soru ve cevapların bana tekrar fark ettirdiği şey; sanırım olmayacak bir dünya ve olmayacak bir düzen için kendimize zarar bir kavga veriyorum/z. Elbette ki yine burada önemli olan şey sadece bir şeylerin farkında olmak değil de bu farkındalıklarımızı hayatımıza entegre edebilmek. Sevmenin, sevilmenin değerinin farkına varabilmek, özür dilemeyi ve affedebilmeyi başarabilmek ve hayatın bir rüya kadar kısa olduğunun farkına varabilmek bana/bize daha huzurlu bir hayat sağlayacaktır. Çoğumuz ve ben sürekli bir şeyleri, başkalarını, düzeltmeye çalışırken en önemli ve en değerli alanı yani kendimizi es geçebiliyoruz. Ve sanırım her yeni güne, geriye kalan yaşamımızın kesinlikle ilk ve belki de kim bilir son günüymüş gibi zevkle başlamak kendimize verebileceğimiz en büyük armağan. Ölçüm olmasın ama bu hayat sanırım gerçekten güzel…