Basın toplumun vicdanının sesidir.

• İleri ülkelerde Basın: 3.– 4. Güçtür. (Yasama – Yürütme – Yargı ve Denetleme…
• Geri ülkelerde ise birinci güçtür…
• Basın: Özerk… Özgün – Ve Özgür olmalıdır. Hangi şartlarda var oluyorsa olsun…
• Gazeteci bir Devlet Adamı kadar sorumlu, bir Yargıç kadar dürüst olmalıdır…
• Birçok ülkede olduğu gibi, bizde de ne yazık ki habere yorum katılıyor… Buna TC de dahil…
• Sivilleşme yok… Tartışma Kültürü yok… Kavga – suçlama var ağırlıklı olarak…
• Ve Gözlemci değil – Eylemcidir bizde basın…
• Maalesef tarafsızlık yok…
• Kültür çok zayıf. Dil çok hatalı. Ama, yazmaktan okumaya fırsat yok…
• Ama sistemden de soyutlayamayız gazeteciyi de…
• Medya kan kokuyor… Haksızlık kokuyor… Ve daha bir sürü saklayamadığı kokuları var…
• Hepimize bu konuda haksızlık yapılıyor… Ama bana göre unuttuğumuz önemli bir sektör var ki: O da, ÇOCUKLAR…

DÜNYA KÖTÜ, İNSANLAR KÖTÜ… VB. GİBİ… DAHA BİR SÜRÜ OLUMSUZLUKLARIN ARKASINA SAKLANMAK İSE EN KÖTÜSÜ…

• Basının bir görevi de, Siyasal İktidarı – Güç Odaklarını denetlemek… Ama, ülkemizde bunlar, ‘ONU’ denetliyor…

*  *  *

Gelin biraz geriye gidelim...

1. Eskiden de baskı vardı: İngiliz Yönetimi – BEY Baskısı. Ama, onun karşısında bir, “Sivil Direnç” vardı. Bugün şartlar çok daha ağır ve umutsuz…
2. Sistemin, Statükonun getirdiği:

1. –Zoru görünce Düzene teslim…
2. Sivilleşememe…

1. Bireycilik ağır basıyor…

…“ Çok şükür bana, çocuğuma, karıma vb. bir şey olmadı. Ben yaşıyorum… Vb…

1. Ticari bir TOPLUM… Ticari bir BASIN… Ticari bir EĞİTİM… ve Ticari bir SAĞLIK… v.b. oluşan…
2. Her an Medyanın saldırısı altındayız… İNSANİ DUYGULARIMIZI TÖRPÜLÜYOR: (Bu durum…)
3. İdeallerimiz… Düşlerimiz vardı… Zamanla kimi yitirdi kimi de sattı bunları…

*  *  *

1. ‘Sivil Baskı Grupları’, oluşturmak…
2. İnsanın yerinde ülkemizde hâlâ Devlet var…
3. Ve böyle giderse: VAR OLMAYI DA HEP SÜRDÜRECEK…

BİR YAŞAM Kİ…

Yarı annesidir insanın
Doğduğu yer…
Çocukluğunun tekmile yakını
Ruhunun oyun odası…

Kiminin hiç kapanmaz
Kimininse paslanmış
Hiç açılmamıştır kapısı…

Ağaçtan düşmüş güz yaprakları
Kadar uzak…
Kupkuru…
Bir yaşamaktır hayat…

Kupkuru bir yaşamak…
Her dostun göçünde ve cenazesinde
Ölümü, bir daha
Bir daha paylaşmak…

Bir yaralı zaman yolcusuyuz
Nicedir… Bir uçurum ki gideriz
Derinleri yaban…

En derin sızısıdır kuşun
Yaralı bir kanatla göçü…

Ve…
Hiç büyüyememesi bir çocuğun
Hiç büyümemesi…
Bir çocuğun…                                              

N.C