Bilinç işlevseldir...
İnsanın kendinin ve nesnelerin ilişkileri üzerine farkındalıktır...
Bir "örgütlemedir"...
Öznenin kendisini ve ilişki nesnelerini bilmesidir...
Kavramın kökleri ise ta Aristo'ya dayanır...

Aslında Aristo bu kavramları "sağduyu" diye açıklamıştı...

İnsanlar her şeye bir isim koyar!..
İsmini biliyor olmak, öyküsünü de biliyor olmak demektir!
O şeyin bilincine böyle varırız...
Kısacası "ben" objesiz ve hikâyesiz olamaz...

"Benlik" ise bazı değer yargıları taşır...
"İçerisi", yani ruhsal içerik ile,
"Dışarısı" nesne ayrımı ile dinamik bir yapılanma gösterir...
Ve varılması gereken hedefleri işaret eder...

Dolayısıyla "bilinçli örgütlenme", sabit bir durum değildir;
Sürekli değişir ve gelişir...
Bazı yeni kavramlar takdim edilir ve bilincin gelişim serüvenine eklemlenir...

Demek ki,
Farkındalık ve akılcılıkla, mücadelenin yönünü tayin etmek için mutlaka dinamik bir bilince sahip olmak zorundayız...

Önce ne biliyoruz, ne öğrendik? Onu sorgulayacağız....
Sonra eksiklerimizi tamamlayıp, özgürlükçü bir bilince ve bilgisine sahip olmalıyız...
Ve nihayetinde kendimizle özdeşleşip, yol almalıyız...
Böylelikle "ne yapmalı" sorusuna bu toplum bilinçli bir cevap bulur; başkaları değil!
"Anlaşmamak için anlaşmak" da geride kalır...

"Çözüm" diye diye, tam 50 yıldır "dünya dışılıkta" yatan bir kurtuluş arayıp duruyor insanlar....
Bir türlü Barış olmadı, olsun diye bekliyor nesiller...
Toplum ise vatandaşlık verilmesi gibi çeşitli "oldu-bittiler" ile geçiriyor ömrünü !

Oysa ki bu toplumun vatandaşlık verilmesi gibi "oldu-bittiler" ile geçirecek daha fazla vakti yoktur !
Kıbrıs Türk Toplumu kendi bilincinden, kendi geleneklerinden yola çıkmalı,
Ve yüzü mutlaka "geleceğe dönük" olmalıdır...