Gazeteye baktım dün sabah...
Üç çift göz bakıyordu bana...
Pırıl pırıl, ışıl ışıl üç çift göz...
Üç genç insanın gözleri bunlar...
Bana bakıyorlar.
Tam gözümün içine...
Gülen, umutla bakan gözler...
Figen’in gözleri...
Ayşe’nin gözleri...
İmge’nin gözleri...
**
O gözlerde ‘umut’ okudum sabahleyin...
‘Gelecek güzel günler’i gördüm.
Zor da olsa yaşam, içinden çekilmiş güzel enstantaneleri gördüm.
Öğrencilerini gördüm Figen Hocanım’ın...
Ayşe Hocanım’ın...
İmge Hocanım’ın...
Sınıfta ders anlatırken gördüm onları...
Dimdik bana bakan gözlerinde “çocuklara birşeyler öğretmenin mutluluğu”nu gördüm dün sabah...
**
Üç çift gözde buram buram Kıbrıs sevgisi gördüm gazeteye bakarken...
Çocuk sevgisi...
İnsan sevgisi...
Hasta yatağındakyen onlar küçükken, annelerinin başucunda uykusuz geçirdiği geceleri gördüm.
İlkokula başladıkları gün babalarının yüzünde oluşan gururu okudum o gözlerden...
İlk sevgilinin heyecanını hissettim bakışlarından...
İş bulma kaygısını...
“Gelecekte bu ülkeden göç etmek zorunda kalır mıyım” sorgusunu...
Bunları gördüm dün sabah gazetede sürekli bana bakan o üç çift gözde...
**
Heyecanlarını gördüm gözlerinde Figen’in, Ayşe’nin, İmge’nin...
Korkularını gördüm.
Sevinçlerini...
Hüzünlerini...
Tepkilerini...
Yarına ilişkin rüyalarını gördüm.
Beyaz gelinlikler...
Düğün...
Ve çocukları gördüm o gözlerde, sımsıkı sarıldıkları...
Gelecekte...
**
Üç çift göz gördüm dün sabah...
Hayalleri yarım kalan...
Bana bakıyorlardı.
Bize...