- “Tuhaf”, dedim.

-“Ne?”
- “Kendimi kendi ülkemde, bir turist gibi hissediyorum.”

Alayla güldü:

- “Burayı hala ülken olarak mı görüyorsun.”
- “Bir parçam her zaman öyle görecek…”

* * *

Bu diyalog size hiç de yabancı gelmedi değil mi?
“İşgal” altındaki ülkesini ziyarette söylemiş, Emir.
Eğer aklınıza, bizim memleket gelmişse.
Yani Kıbrıs!..
Yanıldınız…
Ama “Niye Kıbrıs’ı çağrıştırdı ki” diye de, düşünebilirsiniz.

* * *
“Uçurtma Avcısı”ndan diyalog…
Eğer okumamışsanız, “sizin adınıza üzüldüm” diyeceğim o romandan.
Halid Hüseyin’in, insanı içine alan, ürperten, sürükleyen, ağlatan, öfkelendiren ve bir kez daha tüm “istilacı kafalara” lanet üstüne lanet yağdırtan öyküsünden.
İhanetin, dostluğun, sadakatin, acımasızlığın ‘dünyası’ndan…

* * *

Kabil’de monarşinin son seneleri…
“Kurtulmak” isterken kör karanlıktan…
Kim bilirdi, gün gele, “kurtarıcıdan kurtulmayı” özleyecek ahali.
Sovyetler’in Afganistan’ı işgali özelinde, aslında “milliyetçiliğin” özeti…

* * *

- “Şimdi mollalar ne derse desin, tek bir günah vardır, hırsızlık. Onun dışındaki tüm günahlar hırsızlığın bir çeşitlemesidir.”
- “Bir insanı öldürdüğün zaman bir yaşamı çalmış olursun. Yalan söylediğinde, birisinin gerçeğe ulaşma şansını çalarsın. Hile yaptığın, birisini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun. Anlıyor musun?”

* * *

Anlıyoruz…
Çok iyi anlıyoruz.
“Bizi bizden çaldıkça” birileri…
Geçmişi…
Bugünü…
Geleceği…

* * *

Eğer aklınıza, bizim memleket gelmişse.
Yani Kıbrıs!..
Belki de, yanılmadınız…