Sen öleli dört hafta oldu. Dün gece ilk kez geri geldin.
Ya da bir başka deyişle mevcudiyetin, yokluğunun yerini aldı.
Beethoven’in (op. 51) piyano için 2 no.lu Rondo’sunu
dinliyordum. Neredeyse dokuz dakika boyunca sen o Rondo idin,
ya da Rondo sendin. Uçuculuğun, direngenliğin, kalkık kaşın,
sevecenliğin vardı onda.

                Bu ağıdı senn için yakıyoruz; Rondo’ya bir tür yanıt bu.

Aynı zamanda okura senin hakkında bir ileti. Senin için olduğu
kadar, senin hakkında. Ve birlikte yaşadığımız kırk yıl boyunca,
aynı konular üzerine kafa kafaya vererek yaptığımız işler
hakkında...

--John Berger (1926 – 2017) , “Uçuşan Etekler: Bir Ağıt” adlı eserden