Ekranımın sağ köşesindeki saat 17:00’ı gösteriyor, merkezi Avrupa saati. Aynı anda Yeşil Hattın kuzeyine düşen dostlar 19:00’da, güneyde kalanlar 18:00’da.

Facebook hesabıma sürekli bildirimler geliyor ardı ardına. Bildirimlerin sesini özellikle açtım bugün, her selfie paylaşımında mutlu oluyorum.

Liderler mutlu sona adım adım yürürken, hiç bu kadar yaklaşmadığımızı hissediyorum çözüme.

Bir imzayla herşey bitmiyor, yeni başlıyor kavga. Birlikte kuracağımız ortak yaşamın temelini koyuyor liderlerin imzası. Temel ne kadar sağlamsa, yapı da o kadar sağlam olacak şüphesiz. Yine de üst katları çıkmak bize kalıyor, Kıbrıslılara.

İyinin kötü ile, aydınlığın karanlık ile, bilginin korku ile çarpıştığı günler başlayacak imzanın hemen ardına. Başladı hatta kavga, hükümetin halleri malum. Şiddet artacak 3 yüz, belki 5 yüz kadar, eminim.

Referandumda senin burada olmanı istemiyorum diyor kadim dostum. Her yaptığımı onaylıyor onaylamasına, sonuna kadar destek de, ikinci bir hayalkırıklığını kaldıramayacağımı düşünüyor. Umutsuzluk diyor kardeşim, kimbilir bu kez seni dünyanın neresine savurur.

Doğru, gitmeler konusunda pek sabıkalıyım, umudu görünce tanırım ama, dönmesini de bilirim katkı istediği zaman barış. Referandumu nasıl kaçırırım, imkansız!

Yine deneyip, yine yenilmek de var yolun sonunda. Yenilgi daha güzel olur mu bilmiyorum bu kez. Yenilmemek için her şeyimizi ortaya koyacağımızı iyi biliyorum.

Çözümden başka şansımız yok zira. Yok bir B planım benim, yeniden gitmekten gayrı.

Bu ikinci şansımız, yaşadıklarımızdan öğrendiklerimiz yanımızda kâr. En büyük hatamız çözümle barışı karıştırmak oldu ilkinde. İki tane evetimiz olsa, güneş daha güzel doğacak sandık, ertesi sabah. Aramızdaki uçurumları, güvensizliği, önyargıları görmezden geldik. Siz dedik güneydeki dostlara kendi evetinizi sağlayın, biz kendimizinkini, sonra birlikte yaşamanın bir yolunu buluruk elbet. 

Evete gidemedi güney, kuzey ertesi günü zengin olurum umudu ile attı evet oyunu. AB’yi para olarak gördü. O zaman biz de pek anlamamıştık AB’nin ne olduğunu, hiç anlatamadık zaten.

Barış çözüm ile gelmeyecek, ellerimizle yıllar içinde inşa edeceğiz. Güneş ile gecenin karanlığı sürekli kapışacak. Birbirimize karşı değil, şiddete, adaletsizliğe, hukusuzluğa karşı Kıbrıslılar olarak birlik olabildiğimiz oranda kazanacak adamız. AB değil, biz kuracağız AB üyesi Birleşik Kıbrıs’ı.

Birlikte yaşama kavgamızı, yeşil hattın iki yanından yükselen ortak bir sese, ortak mücadeleye dönüştürebildiğimiz oranda, kazan-kazan’a ulaşacağız, referandumlarda iki evete.

Lefkoşa Belediyelerinin başlattığı birlikte hareket etme cesaretini, sivil toplum ileriye taşıyor. Belki ilk kez halka yayılıyor, dostlar dünyanın her yerinden sosyal medyayı sallıyor bugün, Türk, Rum demeden, saat farkı gözetmeden.

Zamanla bölündük, Umutta birleştik sloganı ile selfiler paylaşıyor Kıbrıslılar Baf’tan, Karpaz’a tek ada, tek yürek oluyorlar. Bildirimlerim durmak bilmiyor, umudum alev alıyor.

Birleşik Kıbrıs’a hiç bu kadar yaklaşmamıştık, biliyorum.