Ziraat Mühendisleri Odası tarımsal üretimin ana unsurunun gıda güvencesini sağlamak olduğunu açıkladı. Ziraat Mühendisleri Odası bitkisel ve hayvansal gıdayı ortaya koyan, üreticinin esas hedefinin ailesini geçindirmek olduğunu ifade ederek devletlerin halkına bu gıdayı sağlayan üreticinin korunması ve ayakta durması için destek vermek zorunda olduğunu belirtti.

Yapılan yazılı açıklamada Ziraat Mühendisleri odası;

“Dünya ülkelerinde tarımsal üretime ve üreticisine destek sağlamayan ülke yoktur. Dünyada son yıllarda etkisini daha da artıran iklim değişikliğinin sonucu olarak ülkemiz de olumsuz etkilemektedir. Ülkemizde yaşanan kuraklıklar neticesinde özellikle hayvancılık yapan üreticiler olumsuz etkilenmekte ve girdi maliyetleri her geçen gün daha da artmaktadır.

Hayvancılık yapan üreticilerde, maliyetler içerisinde en yüksek paya sahip olan %70 oranla yemdir (kaba ve kesif yem olarak). Bir hayvan üreticisi ise çok iyi yağışlı bir senede, bir yılda ihtiyacı olan kaba yemin % 100’lük kısmını üretebilirse girdi maliyetleri orantılı olarak azalmaktadır. Buna göre hayvancılık işletmelerinin maliyetleri o yılın tarımsal açıdan yağışlı olup olmaması ile ilgilidir. Yem üretiminde ülke kaynakları yetersiz kalırsa dışa bağımlılık artar. Artan bu bağımlılıkla birlikte, TL karşısında döviz artışı ve dövizin de hammadde ve navlun giderleri bazında artış göstermesi sonucu olarak üretim tehdit altına girmektedir. Üreticilerin ailesinin geçimini de sağlayabilecek bir büyüklüğe ve kapasiteye ulaşması işletmelerin sürdürülebilirliğini sağlamaktadır. Mevcut hayvancılık işletmelerinin devamlılığı için ülkedeki tüm faktör ve koşulların değerlendirilip sadece üretim ve işletme yaşam payı olarak değil aile yaşam payları da hesaplanarak değerlendirme yapılmalıdır. Tüm hayvancılık yapan aileler sosyal hayatlarını üretimin devamının sağlanabilmesi ve buna bağlı olarak aile geçimini sağlamak gayesi ile 7 gün çalışmaktadır. Hayvancılık işletmelerinde ihtiyaç duyulan sağım hane binası, ambar, altyapı, alet, ekipman ve traktör sürdürülebilir bir kapasite oluşturmak için olmazsa olmazdır. Bu gibi yatırımlar, dünyadaki tüm devletler tarafından en az %50 finansman desteği ile desteklenmektedir. Tarımsal üretimin, varoluş açısından önemi toprak sahipliğidir. Üretim yoksa toprak sahipliği de yok olacaktır. Ülkede her geçen gün azalan toprak sahipliği nedeni ile de üretim tehdit altındadır. Üretici eyleme geldiği zaman daha fazla para kazanabilme gayesi ile gelmemektedir. İşletmesinin ve ailesinin enflasyon karşısında mücadelesini sürdürmek ve kendi el emeğinin, kendisi dışında belirlendiği bir sistemde kendini anlatmak için gelmektedir.”