Gözlerinin bildiğini benden saklama
kalbin mavi penceresinden bakar
pervazda üşümüş kuşlar

Gülümserken dudak ucunda keder
sesinde titreşir ürperişler

Bir Desdemona mendili kapında

Seni hatırlatmaz mı terk ettiğin hatıralar
sıkışmış iç sesinde öfkeli patlamalar

Ruhun kadar karanlık gecelerde
kibritçi kız son alevle yanar

Ölüm sözün içinde
sessizlik ince sürgün

Yasak bahçelerde fısıldar rüzgâr

Bozulmuş ruhunda obur kurtlalarla
acının içinde büyür kötülük
zalimle buluşur kurban

Sığındığın düşleri ordular yıkınca
zafer için katıldın sen ordulara

Ya ben hâlâ temiz miyim çocukluk kadar?
Bunca yıkım içinde avuçlarımda kan
topuklarımda kirli sular

- Neşe Yaşın