Filiz Uzun

Uzun bir süredir bisiklet yazılarıma ara vermiştim. Bu yaz uzunca bir mola verdim. Bol bol havuz, deniz ve kumsaldaydım. Bisiklet de sürdüm tabii ama yazamadım. Bazen kafayı boşaltmak ve rahatlamak gerekir. Yeni yıla yenilenmiş başlamak için. Araya birkaç etkinlik yazısı da girdi bu sayfalardan ve yine sizlerle birlikteyim.

Bisiklet yazılarıma; son zamanlarda yaptığı politik karikatürleriyle adından sıkça bahsedilen Kıbrıs’ın değerli karikatüristlerinden Sevgili Utku Karsu ile başlamak istedim...

Uzun zamandır Kıbrıs Gazetesindeki karikatürlerini takip ediyor ve beğeniyorum. Gündemi takip eden ve KKTC’nin yaralarına parmak basan hatta bazen duruma “cuk diye oturan” karikatürleri var. Zaman zaman KKTC’deki entelektüel kesimden eleştiriler alıyor, bazen ırkçılıkla bile suçlanıyor sosyal medyada.

Birçok köşe yazarının sayfalarca yazdıkları yazılardan daha etkili buluyorum Utku’nun karikatürlerini. Yüzlerce kelimelik yazı yerine birkaç çizgi hareketiyle anlatmak istediğini anlatabiliyor bize.

Genelde basit anlatımlar çok daha etkilidir bana sorarsanız. Birçok  yazı akılda kalmazken Utku’nun turist karikatürü hala belleğimde mesela. Halkı rahatsız eden ve kamuoyunun kafasını kurcalayanları, herkesin gizliden gizliye konuştuğu ancak açık açık ifade etmekten çekindiklerini çiziyor oysa Utku.

Dikkatimi çeken ve Utku ile sohbet etmek istemekteki en önemli nedenlerden biri de bu eleştirilere hiç cevap vermemesi. İlk önce bunu soruyorum Utku’ya. Diyor ki; “ben çizerim, koyarım dileyen bana karikatürleriyle cevap versin,  farklı görüşü varsa, o da kendininkini anlatsın. Hakaret sayan varsa da mahkemeye versin”. Tam da doğru yol budur işte. 

UTKU KARSU BENİMLE SÜRER MİSİN?

20 yıldır aynı gazetede her gün bir karikatür çiziyor Sevgili Utku. Onun da defalarca çizdikleri sansürlenmiş. Sansürleneceği ya da onay almayacağını bilerek çiziyorum diyor Utku. Ve her zaman da bir yedeğini yapıyorum. Peki neden bunu yapıyorsun dediğimde ise komik bir cevap veriyor. “Ya tutarsa J” .

Bir süredir bisiklet sürdüğünü farkettiğim Utku’ya “Benimle Velesbit sürer misin? Biraz bisiklet, biraz sohbet edeceğiz” dediğimde sağ olsun beni kırmadı. Daha önce hiç röportaj vermediği halde kabul etti. Parkuru ona bıraktım. Seni şahane bir parka götüreceğim bisiklet sürüşü için, bayılacaksın  dedi. Güney Lefkoşa’da belki de bin kez sürdüğüm Parkur Parkına gittik. Daha önce bu parkuru birkaç kez yazmıştım. Ledra çıkış kapısına çok yakın. 20-25 km hızla gidilirse 1 saatte tamamlanabilen bir parkur. Kısa ama eğlenceli. Park birçok bölümden oluşuyor ve her bölüm geçişlerinde yola çıkmak zorunda kalıyorsunuz. Bu geçişlerde dikkatli olunmalı. Araçlar parktan bisikletli çıkabileceğinin bilincindeler. Genllikle de yol veriyorlar ama arada bir olsa da biri durmadan geçebiliyor.

UTKU KARSU DA KIBRIS’TAKİ GÜZEL ADAMLARDAN

Bazı insanlar hakkında iyi şeyler hissederim onlarla tanışmadan önce ve genelde de yanılmam. Utku Karsu da öyle oldu. Öncelikle söyleyeyim çok centilmen. Herkesle bisiklet sürülemeyeceğini yazmıştım daha önceleri. Utku tam da velesbitlik bir arkadaş. Bisiklet arkadaşını koruyan kollayan biri. Tam teçhizat geldi sürüşe (kask eksikti sadece en mühimi). Çantasında lastik pombası, minik alet çantası ve 2 adet kahve. Sürdüğümüz saatlerde park içindeki kahvenin kapanacağını bildiğinden yanına almış ikimiz için de kahveleri. Çok ince düşünce. Çok sevdim. Turu tamamladığımızda kahve molası verdik. Ağaçlar arasında güzel bir sonbahar öğleden sonrasında banklara oturarak içtik kahvelerimizi. Ve şahane bir sohbet yaptık.

Utku’nun üniversiteyi bitiren ve çalışmaya başlayan bir kızı var. Ondan bahsederken nasıl gururla bahsediyor anlatamam. Çok güzel kız babaları var. Utku da eminin onlardan biri.

NEDEN POLİTİK KARİKATÜRLER?

Neden politik karikatürler çiziyorsun hep diye sorduğumda; “doğdum doğalı evde politika konuşulurdu” dedi Utku. Dayısı Kutlu Adalı ve annesi ülke meselelerini evde çok fazla konuştuklarından bunları dinleyerek büyüdüm diyor. İlk çizmeye annesinin gözüne çektiği sürmeleri kullanarak başlamış. Daha sonraları dayısı Kutlu Adalı madem çizeceksin sana doğru düzgün malzemeler alalım diyerek almış defter kalemlerini. İlkokul üçüncü sınıfta  başlamış çizmeye. Çizgi kahramanları varmış. Bir portfolyo bile oluşturmuş çizdiklerinden. Hatta ilk iş görüşmesini Orta birde iken de yapmış Söz Gazetesi idarecilerinden  Akay Cemal ile. Akay Cemal yoğun bir gününde almış Utku’yu odasına, hem telefonda konuşup hem de dosyasının sayfalarına bakmadan çeviriyormuş. Sonra da “daha çok çalışman gerek” diyerek yollatmış minik Utku’yu. Ağlayarak ve büyük bir öfkeyle dönmüş eve. Şu an aynı gazetede mesai arkadaşı olarak çalışıyorlar Akay Cemal ile.  “O sözlerim sana iyi geldi. Bak sayemde çok çalıştın, başardın” demiş yıllar sonra Akay Cemal..

Liseyi bitirdikten sonra Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesine girmiş Utku Karsu. Mezun olup geldikten sonra, bir süre fre­e­-land çalışıp Kıbrıs Gazetesine giriyor. 20 yıldır da aynı gazetede her gün karikatür çiziyor. Ne istikrar ama değil mi? 20 koca yıl aynı özel  işte memur gibi. 

UTKU VE TATOO

Utkunun karikatürden başka bir diğer tutkusu da dövme yapmaktır. Sanatsal olarak kendi işine en yakın bulduğu diğer işidir dövme.  Üniversite yıllarında başlamış dövme yapmaya. Uzun yıllar da bu alanda kendini geliştirmiş. Keyifle yapıyor işini.  

Utku’nun hergünü dolu dövme için. Dövme randevularını ayarlarken mutlaka 3 saatini de kendine ayırıyor. Kendiyle randevulaşıyor yani.  Bu 3 saatini karikatür çizmek için ayırıyor. Hergün gördüğünüz karikatürler yılların deneyimi ve 3 saat çalışmanın ürünü.

UTKU İLE VELESBİT FOTOLARI

Çok şahane fotoğraflar çektik parkta Utku ile. Şahane bir hava vardı sürdüğümüz gün. Bir de park çok sakindi. Birkaç bisikletli hariç yoktu pek kimseler. Cep telefonum bisiklet sırasında terimden ıslandığından maalesef bozuldu. Tamir de edilemedi. Bu yüzden şahane fotoğrafları kaybettik.

Siz siz olunuz cep telefonunuzu bedeninize yakın taşımayınız bisiklette. Utku koyma demişti bana ama büyük sözü dinlemediğimden telefonumu kaybettim tabii, fotoğrafları da... Az foto var bu sürüşten affediniz lütfen…

Biz yeni anılar, yeni fotoğraflar ve yeni sohbetler için bir başka parkurda ve bir başka sürüşte buluşmak üzere sözleştik. Siz de bisikletsiz kalmayınız lütfen. Bu aralar tam uzun yol zamanı.

Sevgili Utku Karsu’ya teşekkür ediyorum bana zaman ayırdığı için…

Şahane bir sürüştü.