Güney “hastalıklı” kuzey “temiz” gibi bir havası var Başbakan’ın...
“Kapılar” meselesi de aslında işçiler için!
Coğrafyanın kuzey yarısına sıkışmışlığımızın pek anlamı yok sanırım...
Güneye geldi mi aslan...
Kuzeye baktı mı kedi!

***

“Sağlık” üzerinden konuşuyoruz da Bilim Kurulu neden ortada yok, bilmiyoruz.
Başbakan “kendi” Bilim Kurulu ile görüştüğünü anlatıyor, Sağlık Bakanı da “kendi.”
Herkes kendine ayrı bir “bilim kurulu” kurmuş (!)
Başbakan Tatar’a soruyorum, “Bu bilim kurulları nerede, niye kamuoyunun önüne çıkmıyorlar, neden bizimle onları tanıştırmıyorsunuz, neden topluma riskleri ya da çözümleri anlatmıyorlar.”
Pek net bir yanıt gelmiyor.

***

Güneye göre çok daha yüksek salgın riskine sahip Türkiye’den gelecek öğrencilerin “üniversite yurtları”nda karantinaya alınması konuşuluyor ama bunun çerçevesi bilinmiyor.
Bilinmiyor çünkü “öğrenciler kendi karantinasını kendi ödeyecek” talihsizliği sonrasında köpüren tepkiyle birlikte hükümet süreci yönetmiyor, sürükleniyor.

***

Başbakan yorgun!
Bu yorgunluk gözlerinden titrek telafuzuna kadar tüm bedenine yansıyor.
Yorgun ama mutlu...
Hem de fazlaca...
Mali Anlaşma’yı soruyorum örneğin...
Her adımda tüm yetki TC Kıbrıs İşleri Koordinatörlüğü’ne verilmiş.
Umursamıyor.
“Para gelsin, projeler hayat bulsun da ne isterse olsun” havasında ilerliyor.
“İşsizlik” diyoruz, “Yabancı işçileri işten çıkaracak olanlar bu insanları ülkelerine göndermekten de sorumlu olacak” diyor.
“Konut Sektörü”nün turizm ve yüksek öğrenimi de geride bırakarak birinci sektör olacağını iddia ediyor.
“İmar Planı”nı soruyoruz, malum 15 Temmuz’a ertelenmişti, süreci “üç ay sonraya” havale ediyor.

***

Sık sık “kararı hükümet verir” dediğini anımsatıyor ve soruyorum: “Cumhurbaşkanlığı’na halen aday mısınız?”
Aday!
“Beni mat etmek kolay değil” diyor Başbakan Tatar, söz “parti içi hesaplara” geldiği zaman...
Ve çok da iddialı: “Uykuda bile çalışan biriyim...”

***

Ne sorsak, “hükümet süreci çok iyi yönetti”ye geliyor mesele...
Uykuda bile!..