1952 yılında Limasol’da emekçi Maunacılar tarafından kurulan ve Kıbrıs futbolunda bir abide olan, 1974’den sonra Girne’nin yenilmez aramadalarından olan Türk Ocağı Limasol takımı  tarihinde ikinci kez küme düştü.
Öylesine, dramatik bir şekilde küme düştü ki, Türk Ocağı’nı Birinci Lig’e yolcu eden ezeli rakibi ve ebedi dostu Doğan Türk Birliği oldu.
Halbuki bu maç, Türk Ocağı için son bir şanstı. Kazanması  ve rakiplerinin kaybetmesi
halinde, ki dün böyle oldu; play-out umutlarını son haftaya taşıyacaktı.
Bu ihtimal göz önüne alındığında dün, Doğan Türk Birliği karşısında dirençli ve mücadele azmi yüksek bir Türk Ocağı’nı hayal ediyorduk. Ne gezer...
Maçın başlama düdüğü ile güya zor durumda olan takım Doğan Türk Birliği idi. Sarı-lacivertliler ahı gitmiş, vahı kalmış Maunacılar’ın üzerine öyle bir gitti ki; karşılaşmanın 12. dakikasında skor Doğan Türk Birliği leyhine 3-0 oldu.
Dirençsiz, Türk Ocaklı futbolcular bu 12 dakikada darmadağın olmuş ve ricat bile edemeyen bir ordu görünümündeydi.
Aslında, bu maç için takımlar şu diziliş ve şu taktik ile oynadılar demek sadece laf ebeliği olurdu. Doğan Türk Birliği karşısında öylesine zayıf ve güçsüz bir Türk Ocağı vardı ki, yılların bu köklü ve tarihi kulübüne acıdım dyemeyeceğim. Sadece çok üzüldüm. Türk Ocağı bu olmamalıydı. Bu büyük camia bu günlere gelmemeliydi. Bu şekilde, futbol sahnesine veda etmemeliydi.
Ne kadar ilginçtir ki, bu hayati maçta taraftarı da Türk Ocağı’nı terk etti. Tribünlere bakıldığında Doğan Türk Birliği tribünleri hınça hınç doluyken, Türk Ocağı tribününde vefakar bir-iki ocak taraftarı vardı. Onların da sesleri çıkmazken sadece, bazılarının gözlerinde yaşlarla takımlarını uğurladıklarına tanık oldum.
Ha, karşılaşmaya döndüğümüzde, bu yılın umut veren hakemler sıralamasında bir numaraya yükselen Kerem Eran’ın, daha 12 dakikada sona eren bir maçı kötü yönetmesine tanık olduk.  Goller dışında hiçbir doğru düdük çalamayan Eran, bu kötü yönetimiyle beni şaşırttı.
Bereket, yardımcı hakemleri  Eran’dan daha iyi idi ve Eran’ı toparladı.
Oyuna hızlı başlayan Doğan Türk Birliği karşısında dirençiz bir Türk Ocağı görünce, sarı-siyahlıların yarı sahasına yerleşti. Bu konukluk 7, 10 ve 12. dakikalarda üç gol getirince, Türk Ocağı Doğan Türk Birliğine “dükkan senin” dedi.
Ev sıkıntısının zirveye vurduğu bugünlerde Doğan Türk Birliği bu ikramı reddetmedi ve 45. dakikada Aydın’ın ikinci, Doğan Türk Birliği’nin dördüncü golüyle eve kalıcı olarak yerleşti.
Karşılaşmanın ilk yarısı itibarıyle, Telsim Birinci Ligi’ne düşen ikinci takım olan Türk Ocağı, maçın ikinci yarısında “bari namusumla düşeyim” düşüncesi ile Doğan Türk Birliği üzerine gitmeye başladı. Gouffi ile eskilerin şeref golü ile başı dikleşen Maunacılar’ın, 86. dakikada gelen Sabri Selden’in golü ile Telsim Süper Ligi’nden düşmesi tescillendi. 
Bu maçta, “yüz yılın son Türk Ocağı-DTB Leymosun derbisi” gibi, istemeyerek yaptığım bu espirinin gerçek olmamasını ve Maunacıların en kısa zamanda Süper Lig’e dönmlerini umut ediyorum.