Geçtiğimiz günlerde bir kitap tanıtımına davetli olarak Yakın Doğu Üniversitesi’nin yolunu tutmuştum.

Gelen birçok davete özellikle Lefkoşa’da yaşamadığım için katılamamak içimi burkan nedenlerden biridir.

Kültür-sanat içerikli bu davetler; kitap tanıtımları, sergi açılışları gibi; gerek ilgim gerekse mesleğim gereği orada olmamı gerektiren aktivitelerdir.

Bundan dolayı zamanı ve günü uygun olduğu takdirde bu türden davetleri kaçırmamaya çalışırım.

Sevgili Orkun Bozkurt’un elektronik ortamdan bana gönderdiği davete katılır olmam benim için mutluluk vericiydi. Sevgili Orkun’u bunca yayınlarını takip eden, televizyon programımıza konuk almaktan ve o güzelim hoş sohbetini paylaşmaktan mutluluk duyan bir kişi olarak, İngilizin dediği gibi; “Right Time-Right Place:Doğru Zaman Doğru Yer”de bulunma imkânıyla tanıtımına gitmeyi başardım.

“Masanın Boş Kalan Köşesi”... Orkun Bozkurt’un yeni şiir kitabının ismi bu.

“Candostum” dediği ve Ortopetik Özürlüler Derneği’nin uzun yıllar başkanlığını da üstlenmiş olan merhum Mustafa Çelik’e  adanmış olması kitaba apayrı bir özellik ve değer katmaktadır.
Kitap tanıtım gecesinin organizesi tek kelimeyle mükemmeldi. Gerek piyano’daki arkadaşımız gerekse şiirleri okuyan genç delikanlı dostumuz ve ortopetik özürlü bayan arkadaşımız; kitabın içeriğinin bir iz düşümü gibiydiler. Ve video gösterisi de aynı şekilde mükemmeldi. Onları yürekten kutlarım.

Yazmak ve yazdıklarını anlatmak...

Çok da birbiriyle aynı şeyler değil işte...

Kitabınızı tanıtırken yüreğinizin atışı ikiye katlanır, yıllarca milyon kere kaleminizden dökülen sözcükler, sanki dudaklarınıza gelince yok olmuş gibiler.

Hani yazar in’ine çekildiğindeki yalnız hali güven içinde yol alırken bu kez karşında onlarca insan ve onlarca göz’le karşı karşıya kalmak...

Sevgili Orkun’un “güzelim” heyecanı gözden kaçacak nitelikte değildi.

Her bir şiiri insanın kanına işleyen; vefayı, dostluğu, ımbıktan geçirip saf haliyle dizelerine katan Orkun; benliğini-ruhunu-hislerini-vefasını kaybetmek üzere olan/kaybeden bu topluma bir gönderme yapıyor aslında... ve elbette bu gönderiyi almasını-anlamlandırmasını bilenlere.
“dost” diyerek seslenişiyle başlıyor her şiirine.

Aslında birbirinden ayrık olmayan, bir hikâyenin devamıdır her sayfada yer alan her sözcük, her dize...

Kitabın formatı kendine özgülüğünü yansıtırken, bu ülkede “kültür’e” destek vermek adına yola koyulan, çok değerli insan-ağabeyimiz merhum Gözel Halim’in anısını yaşatmak için kurulan “İyi İnsan Kültür Vakfı”nın sponsorluğunda elimize ulaşan “Masanın Boş Kalan Köşesi” şiir kitabının ilk seslenişinde Orkun Bozkurt, şu mısralarla “merhaba” diyor okura:

“aşka dair değil kelimelerim
ya da sevdalara
aslında hayata da

sadece
masanın bir köşesini
bomboş bırakıp
sonsuzluğa yol alanlara

-ki yolculuğa son çıkacak olanlardı
onlar”