“Bir gruba veya siyasi partiye üye olup olmadığına bakılmaksızın her yurttaş istihdam yapılacak münhale başvurma ve adaletli biçimde değerlendirilme hakkına sahip olmalıdır” diyenlerin kendisinin dahi “adaletsiz” istihdam edildiği bir yerdir burası!
Çok mu uzun, çok mu karışık oldu?
Yok değil?
Hani sokakta “atış serbest” derler ya!
Öyle.
Söz başkadır, pratik bambaşka...

*  *  *

Birkaç sene evvel idealler kuşananların çoğu şimdi “danışman” falan titrine titreyerek bayrak sallıyorlar.
Kimilerinin “koltuk hevesi” toplumun “koltuk değneği”ne dönüşüyor, yersizlik yurtsuzluk kavgasında…
Düzen mi ayartıyor yoksa özüne mi dönüyor kişi kestirmek zor!
Güç mü bozuyor yoksa maskeleri mi düşüyor anlamak yorucu!

*  *  *

“İktidar zehri” dedikleri budur ve bu koltuklara kurulan, çoğunlukla koltuğun kendine benzemiştir.
Dönüştürmek yerine “KKTC’ye dönüşmek” diyebiliriz özetle! 

*  *  *
Siz hiç duydunuz mu, protokoldeki yeri tümen komutanından ya da büyükelçiden sonra geliyor diye isyan eden bir bakanı!
Ben duymadım.

*  *  *

Şimdi “yoldan çıkanlara” karşı “yola çıkanlar” birleştiler.
Kimileri “halkın eylemi” diyor.
Bence yeni bir yolculuk başlıyor.
Örgütsüz, derneksiz, partisiz, sendikasız bir isyanın sesine tanıklık edeceğiz birlikte ve belki, yeni dünyanın yeni örgütlenme anlayışlarını da göreceğiz.
Yaranmadan ve yakarmadan, yalaşmadan ve bulaşmadan yürüyecekler.

*  *  *
Bencilliğin olabildiğince üzerimize yağdığı kirli bir mevsimde “şemsiyemizi alıp gitmek” bizi ne kadar koruyacak bilemiyorum.
Yine de bir yerden başlamak gerekiyor.
En azından, bireyci menfaatler dışında, toplumsal gaileler için buluşan kitleleri canı gönülden selamlamak istiyorum.

*  *  *
Umarım bu eylem vesile olur şemsiyemizi, bastonumuzu, kepçemizi kapar peşine düşeriz, kayıt dışılığın, savurganlığın, adaletsizliğin, pespayeliğin, riyakarlığın…
“Kelepçelerimizi” atarız umarım, bileklerimizden, zihinlerimizden…
Peşine düşeriz partizanın, yolsuzun, hukuksuzun…
Bu düzeni kanırtırız belki…

*  *  *
Şimdi aynaya bakmak zamanıdır.
Aynaları “kırmak” yerine, şimdi “ayna tutmak” zamanıdır…