Trodos'a gittik dün ve bir kez daha kararımı verdim.
Çözüm olursa eğer "yemek" sektörünü Kıbrıslı Türkler ele geçirecek.
Bu kesin!
"Bizim" taraf "yeme-içme" meselesinde çok daha önde!

*  *  *

Ne de olsa "yemek" işimiz (!)
Yeryüzünde, kişi başına en fazla ganimet yiyen toplumuz herhalde!
Böyle bir "genel kültür" içerisinde, sofra sanatında da epeyce ileriyiz (!)
Kolay mı, en mühim memleket meselelerine "yeyip içerken" çözüm buluyoruz genelde.

*  *  *

Masmavi gökyüzünün dağ eteklerine aktığı, güneşin parıltılı şavkını bembeyaz örtüden yüzümüze yansıttığı tam bir şölen zamanı.
"Zıtlıklar" senfonisi çalıyor, Trodos'un tepelerinde.
Güneş ve kar iç içe...
Karlar üzerinde kısa kollu giyinmiş insanlar...
Deniz sezonunu açanlar dahi var, az ileride!
Ve tepede henüz çözülmemiş buzlar...
Memleketin umudu gibi!

*  *  *

Lefkoşa'dan geçtik güneye, dönüş yolumuzu Zodya'dan seçtik!
Bu ülke halen çok güzel.
Onca tecavüze rağmen böğrüne, barut artıklarına, kemiklere, hesapsız betona ve metale rağmen sapsarı lapsanaların donattığı ovalar insana nefes oluyor...

*  *  *

"Sahibinden Devren Satılık Türk Malı Arazi" levhasıyla göz göze geliyorum!
Hani milliyetçiliğin en ucuz sloganlarından biridir ya "Devleti satıyorlar" diye!
Düşünüyorum da tabelasını yazsak bu "devlet"in, ne olurdu üzerinde ibare?
"Sahipsizinden Devren Satılık Yüzde 80'i Rum Malı Türk Devlet!"
Doğrusu pek "alıcısı" çıkmazdı böyle!

*  *  *

Yemekle açtık yazıyı, yemekle kapatalım!
Şehrin göbeğinde çok havalı bir cafe mühürlenmişti!
Kir pas içinde, insanın midesini bulandıran görüntüler vardı, sözüm ona mutfaktan!
Dün birisi aradı, "Yeniden açıldı, görsen, tıklım tıklım" dedi.
İyi de "kapatırken" dümbür düdük duyuran belediye, niye bilgi vermiyor, nasıl olmuş da yeniden açılmış diye?

*  *  *

Çok da fark etmez, yeriz yine!
Temiz de olsa...
Pis de...
Bizim de olsa ötekinin de...
"Yemek" bizim işimiz...
"Dün"ü de...
Bugünü de...
Geleceği de...