Anastasiadis’in yeniden başkan seçilmesinin ardından konuşulmaya başlanan “sosyal yemek” nihayet 16 Nisan’da gerçekleşiyor. İki lider ve BM temsilcisinin katılacağı yemekten kimse yeniden müzakereleri başlatacak bir gelişme beklemiyor.

Öyleyse yemeğe ne gerek var diye sorabilirsiniz. Bence Anastasiadis’in deyimiyle “basit bir yemek” olsa bile sonuçta Crans-Montana’daki çöküşten sonra iki lideri yeniden bir araya getirecek her vesile değerlendirilmelidir.

Evet ben de bu yemeğe önemli bir rol verilmesinin doğru olmayacağını düşünüyorum. Buna rağmen yararlı ve olumlu bir gelişme olarak değerlendiriyorum.

İki lider bu yemek sırasında herhalde havadan, sudan konuşmayacak. Konu ister istemez sorunun nasıl çözülebileceği konusuna gelecek.

İşte bu noktada ben de her iki lidere kendimce küçük uyarılarda bulunmak istiyorum.

• Öncelikle Crans Montana zirvesinin sorumlusunun kim olduğu tartışmasına asla girmeyiniz.
• Dünü değil, yarını konuşun.
• Geçmişe değil, geleceği nasıl şekillendireceğinize bakın.
• Birbirinizi suçlayarak biryere varamazsınız. Bırakın karşılıklı suçlama oyununu ve işinizi yapın.
• Daha ilk buluşmalarınızda karar verdiğiniz Derinya ve Aplıç kapılarının açılmasını sağlamak için ekiplerin hızlı çalışmasını bizzat denetleyin.
• Yine aynı günlerde kararlaştırdığınız cep telefonlarının iki tarafta da çalışmasının önündeki engelleri nasıl kaldıracağınızı konuşup artık bu işi bitirin.
• Ortak vatanımızı yeniden birleştirmek için yeni bir yol haritası üzerinde çalışmalara bir an önce başlamak için plan, program yapın.
• İki tarafta da halkı barışa hazırlamak için yapılması gerekenleri karşılıklı programlayarak en erken zamanda harekete geçin.
• İki lider karşı toplumdan sivil toplum örgütü temsilcileriyle kendi bakış açısını konuşarak, onları dinleyeceği ve onların endişelerini doğrudan onlardan öğreneceği toplantılar düzenlemelidir. Bu toplantılara sadece barış ve çözüm yanlısı sivil toplum örgütü temsilcileri değil, çözüme endişeyle yaklaşanlar da dahil edilmelidir.
• İki lider bu yemekten sonra bu istişareleri yaparak nasıl bir yol haritası çıkarabileceklerini konuşacakları “sosyal yemek” ya da “sosyal buluşmaları” rutin haline getirerek sık sık biraraya gelmelidir.

Ben bu aşamada bu küçük uyarıları yapmak istedim. Çünkü basit bir yemek için neredeyse iki buçuk ay geçti. Yemek eğer sadece basit bir yemek olursa iki liderin yeniden bir araya gelmesi için belki de bu kez 5 ay geçmesi gerekecek.

Bu da çözümü uzun bir süre ertelememiz demek olacaktır. Unutulmasın zaman bir bütün olarak Kıbrıs halkının ve ülkesinin aleyhine işliyor.