Umarım 'Ayşe'nin tatili'ne benzemez benimkisi de...
Ancak bazen hayat dayatır.
Tercihler önemlidir.
Karar verene kadar zorlanır insan...
Öylesi mi doğru, yoksa böylesi mi?
Bir ara yol var mı, yoksa bütün yollar Roma'ya mı çıkıyor zaten?
Doluya koyarsın almaz, boşa koyarsın dolmaz.
Zor anlardır karar anları.
Kolaya kaçmak da bir tercihtir de yakıştırma meselesi var.
Vicdan yani...
*  *  *
Ayşe'ninki kadar uzun olmaz umarım, ama tatile çıkıyorum bugünden itibaren...
Yeni projeler aşkına...
Proje derken, öyle büyük, cafcaflı, albenili şeyler değil.
Çapımız kadarız hepimiz bu dünyada...
Ateş olsak hiçbirimiz cürmümüz kadar yer yakmayız.
Elimizden gelen, ancak bir insanın elinden gelebilecek kadardır.
Aklımız ancak bir insan aklı kadar keser.
Becerilerimiz bir insanın kapasitesiyle sınırlıdır.
Bilgi, yetenek, maharet kişiden kişiye değişir ama bir üst limiti vardır.
Herkes ağzıyla kuş tutamaz.
Ama ağzıyla kuş tutanların hepsi de en basit bir işi, -mesela ekmek pişirmeyi- beceremez.
O yüzden 'büyük büyük' laflar, nutuk için geniş harmanlar abestir.
İnsan haddini bilecektir. 
*  *  *
Ayşe 1974'te tatile çıktığında henüz 6 yaşımdaydım.
Geçen yaz 50'yi bitirdim.
Aradan 45 sene geçti, tatil henüz bitmedi.
Oysa erken bitecekti. Öyle söylenmişti.
Benim tatil bu kadar sürer mi derseniz, söz vermem. 
Veremem.
Konjonktürel gelişmeler nasıl ki Ayşe'nin tatilini uzattıkça uzattı, bizim yeni projeler meselesini de ne bekler, bilemeyiz.
Ancak şunu söyleyebiliriz: Yeni projelerin en kısa zamanda ve de en iyi şekilde sonuçlanması için etkin ve fiili çaba sarf edilecektir.
Bu süre içerisinde tahminim odur ki Ayşe de ya tatilini başarıyla tamamlayacak ya da tatilin kalıcılaşması yönündeki çabalara engel teşkil edebileceği düşünülen herkes bir şekilde tatile çıkacaktır.
Herkese iyi tatiller.