Büyük kentte insanın şanslı zamanları vardır. Durağa vardığın anda otobüs oradadır; hemen binip gidersin mesela… Sonra da her şey denk gelir gün boyu… Belki de ilk mutlu tesadüften gözlerine bir ışık yerleşmiştir.

İnsanlar sana gülümserler durduk yerde…  Senin içindeki gülümseyişin geri dönmesidir bu… Tersi günler de vardır kuşkusuz. Karanlık bir ruh halinde dolaşırsın şehri. Teslim olduğun keder her dokunduğunu bozar.

Gözlerin ve kulakların olumsuz olanı seçer yalnızca. Her bela üstüne doğru geliyor sanırsın.

Bazen sabahla birlikte neşeli bir ritim başlar içimde. Çok basit bir nedeni olur çoğu zaman bunun. İçindeki sevgi ve bağışlayıcılıktır aslında bu akıp giden günlerin kaynağı… Kırgınlığa ve öfkeye teslim olmuşsan iflah olmazsın. Kurban psikolojisi içindeysen hep eğik durur başın. Bazen durup düşünmek gerekir. Kapılıp gittiğimiz yanlış hayatların başka alternatifi gerçekten yok mu diye…

Başa çıkamayacağın sorunlar ya çok somut nedenler olabilir kuşkusuz mutsuzluk için. Yine de hafifletebilirsin bunları… Acıların bile daha farklı yaşanması mümkün çünkü… Kimilerini yerle bir edebilecek travmalar başkaları tarafından çok daha hafif atlatılabilir. Çok yaşamışımdır bunları… Acıya talimli olmak iyi bir şeydir bir anlamda… Hayatta her şeyin başına gelebileceğinin bilgisine sahip olmak ve kendini en zorlu sınavlara hazır tutmak iyidir her zaman.

Evet, bazı hayatlar epey zordur ama çok daha kolay hayatlarda daha mutlu olunabilir diye bir kural da yoktur. Bazı zor hayatlarda küçük ödüller gizlidir ki onlara kavuşma anları başka hiçbir şeye değişilmez.

Bazı insanların en karanlık zamanları bile boyama yeteneği vardır. Hayranımdır böylelerine. Önemli şeyleri hafife almak anlamında değildir bu… Acıyı da yaşayabilmek gerekir. Derinleşmek, dibe vurabilmek kaçınılmazdır ve iyidir aynı zamanda. Dibe vurursan daha çabuk fırlarsın çünkü yukarıya. Üstelik değerini anlarsın nefes almanın.

Bir şeye saplanıp kalmaktır en kötüsü. Olmayan bir şey için sonsuza kadar yas tutulmaz ki… Hem olmayan bir şey olacak daha güzel bir şeyin önünü açmıştır bazı durumlarda. Sen o olmayan için yas tutarken öyle bir şey başına gelir ki sonra “İyi ki olmamış” dersin.

Hayatta sahip olduğun en değerli şey kendinsindir. Bir insan potansiyel anlamda sonsuz güç ve beceri demektir. Pek çok şeyi “istersen yapabilirsin”. Bunu bilmek önemlidir. Bazı şeyleri yapamamanın önündeki engeli tanımlamak, çözümünü oluşturabilmektir önemli olan.

Kuşkusuz böyle kolay değildir her şey. Her birimizin ta çocukluktan taşıdığımız düğümlerimiz vardır. Dünya hiç de iyi davranmamıştır bize… Sistem bilumum çelmeleri takmış, aklımızı fena halde karıştırmıştır.

Her canlı için gelecek, zamanı belirsiz trajik sonun, ölümün bilgisidir en acı olan. Sayısız kaygı ve korku kaçınılmazdır. Bin bir bela kuşatmıştır çevremizi. Sistemden, devletten, aileden, aşktan mütevellit her türlü zulüm mevcuttur. Ne kadar istesek de kaçamayız. İçimizdeki barış düşü kırılır çoğu zaman.

En kötüsü depresyona teslim olmaktır. Kırılmış parçalarımızın rüzgarda savrulması ve yok olmamızdır. Ne olursa olsun başarabiliriz. Çemberin içinde durmak yaratıcı seçenekler oluşturmamaktır esas mesele.

Bunlar sesli düşünmelerim yalnızca. Kimseye akıl verecek durumda değilim. İçimde olumlu olabilmek, artık bazı şeyleri değiştirebilmek arzusu var yalnızca. Her yeni günün içinde sayısız fırsatlar, sayısız olasılıklar mevcut biliyorum.

Bence siz de düşünün. Ne durumda olursanız olun yapacak güzel şeyler, tünelin ucunda silik de olsa yürünecek bir ışık vardır. Zulme teslim olmayalım derim. Çözümsüzlükleri sevenlerin, bunlardan çıkar elde edenlerin bize sunduğu hayatlara mahkum edildiğimizi, buna layık olmadığımızı bilelim ve küçük de olsa bir şeyler yapalım derim.

Ben bugün sevgiyle açtım penceremi. Güne kuşlarla başladım. Onların kanatları bana da geçti bu yüzden. Ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar yenilmeyeceğim. Siz de yenilmeyin. Zorluklarınız ne olursa olsun yenilmeyin.